1096
Volgens onze Fransche leiders was het terrein „an sich" ten Oosten
van de Suippe van weinig beteekenismet dien verstande nl. dat het overal
even onvruchtbaar en dor was en evenmin belangrijke of gunstige terrein-
voorwerpen bood, zoodat het er weinig op aankwam of men een paar
kilometers terrein won of verloorhet terrein „op zich zelf" was dus van
geen waarde. Oeheel anders was dit echter ten Westen van de Suippe, waar
de krijtheuvels van Moronvilliers en Nauroy het geheele gebied tusschen
de Suippe en Reims beheerschten, zoodat hier dus aan het terrein integendeel
vvèl een groote waarde moest worden toegekend.
Bij ons bezoek aan de Champagne ten Oosten van de Suippe werd ons
nog in bijzonderheden uiteengezet, hoe op 15 Juli '18 door het lVe Leger
van Oeneraal Oouraud de groote Duitsche aanval werd afgeweerd. Rekende
men tot dat tijdstip aan Fransche zijde op de verdediging in een „première"
en een „seconde" position (6 a 7 km. uiteengelegen), waarvan de eerste
zwaar bezet was en 's vijands schok moest breken, terwijl omdat
men uit ervaring wist dat dit gewoonlijk niet lukte in de eveneens
sterk bezette tweede stelling de aanval a tout prix moest worden afgeweerd
anders werd de toestand, toen tengevolge van de groote Duitsche aanvallen
in Picardië (Maart-April '18) alle reservedivisiën aan het lVe Fransche Leger
moesten worden ontnomen om in Picardië te worden ingezet. Generaal
Gouraud beschikte toen op een front van 42 km. over slechts 11 divisiën,
waarvan 7 in eerste linie (6 km. per divisie) en ongeveer 4 in tweede linie
(12 km. per divisie), en voorts 8 batterijen per km. front. Dit was inderdaad
niet veel tegenover de formidabele Duitsche aanvalsmiddelen.
De Generaal oordeelde toen terecht, dat het zoeken van eene beslissing in
de le en 2e positions uitgesloten zou zijn, omdat de troepen daarvoor niet
beschikbaar waren, en bovendien viijwel alle batterijen waren opgesteld vóór
de seconde position en dus eerst konden worden teruggenomen nadat de
vijandelijke aanval door de troepen in de première position althans voor-
Ioopig was gestuiten dat was met eene bezetting van eene divisie per
6 km. front na de zware trommelvuren niet te verwachten.
Daarom beval hij om onder de striktste geheimhouding op 2 a 3 km.
achter de première position een zg. „position intermédiaire" in te richten,
in welke de weerstand ten slotte zou worden geboden. De bezetting van de
le position zou worden teruggebracht tot 1 bataljon per regimentsvakhet
2e bataljon zou de „position intermédiaire" bezetten, terwijl het 3e bataljon
zou rusten in de nabijheid van de 2e position. Zoodra dan de aanval zou
losbreken, zou de „position intermédiaire" bezet worden door het aldaar reeds
aanwezige bataljon, het achterwaarts rustende bataljon, en de uit de première
position terug te voeren gedeeltennabij de seconde position zouden dan de
reservedivisiën worden gereedgesteld.
Alles hing nu van de geheimhouding af: immers, werd deze bereikt, dan
zou de vijand de bekende le en 2e positions in zijn artillerie-voorbereiding
betrekken en zou de geheele bezetting van de „position intermédiaire" aan
dat zware vuur ontsnappen. Ten einde die geheimhouding te verzekeren, werd
als „position intermédiare gekozen een reeds aanwezig loopgravenstelsel uit den
aanval van 1915 en werd tevens zeer actief in de 2e position gewerkt, waardoor
de vijandelijke luchtwaarnemers om den tuin werden geleidvoorts werden
alle bevelen alleen door de officieren uit de divisie-staven geschreven en
ontvingen de commandanten van de nabij de première position achter te
laten elementen een verzegeld bevel, dat zij eerst op een bepaald signaal
mochten openen.
De toestand bij de première position was zeer interessant: tot zoo kort
mogelijk vóór den aanval zouden de voorbataljons in die position blijven
daarna zouden zij >p een bepaald signaal teruggaan naar de position intermé-
diare, terwijl dan tusschen deze en de première position per regimentsvak
en naar omstandigheden van 1 tot 3 compagnieën zouden achterblijven. Deze
laatste afdeelingen vonden in hun verzegelde bevelen de uitgewerkte opdracht
„de dissocier les vagues d'assaut et d'imposer a l'ennemi un temps d'arrêt
sous nos tirs de barrage".
