1097
Het is duidelijk dat de bedoelde compagnieën ten doode waren opge
schreven; zoo ontving een der compagniescommandanten de luitenant FleuRY
op den avond vóór den slag het Legioen van Eer, omdat men wel wist welk
lot hem den volgenden dag wachtte
Wij dienen nog te vermelden, dat de legerleiding wist, dat er een aanval
zou komenalleen wist men niet op welken dag en op welk uur. Daarom
werden voortdurend coups de main uitgevoerd om gevangenen te maken ert
op die wijze achter de geheimen te komen. De laatste van deze operatiën
bracht in den avond van 14 Juli te 8 n.m. eenige gevangenen binnen, die ten
slotte verklaarden, dat het artillerievuur te 0.15 v.m. zou beginnen, terwijl te
4.15 v.m. op 15 Juli de infanterie zou voorwaarts gaan.
Zoo geschiedde het ook inderdaadDe achtergelaten compagnieën hebben
hun plicht ten volle vervuld en 's vijands aanvalsgolven van 1 tot 3 uren
weten op te houden, waardoor die losraakten van de vuurwals en ten slotte
•voor de position intermédiaire konden worden afgewezen.
Aldus werd de aanval van 15 Duitsche divisiën in eerste linie, gevolgd door 10
divisiën in tweede linie, opgevangen en gestuit, dank zij de uitstekende Fran-
sche leiding, die een ledig wist te scheppen ter plaatse waar 's vijands zware
mokerslagen met artillerie zouden vallen, en die den moreelen moed toonde
om over het geheele front een terrein ter diepte van enkele kilometers prijs te
geven, voor welks verovering sedert 1915 (en vooral in 1917) duizenden en
nog eens duizenden menschenlevens waren opgeofferd
Ten Noorden van Souain, bij de ferme Navarin welke in het ter
rein is aangegeven door een vlaggetje op een neut ter plaatse waar eens de
hofstede stond bevindt zich het prachtige oorlogsmonument van Navarin.
Op een hoogen steenen onderbouw, waarbinnen een kapel is uitgespaard,
staat een bronzen groep van 2 Fransche soldaten en 1 Amerikaan, ten aanval
oprukkend. Op het voetstuk staan boven de inscriptie„Aux morts des ar-
mées de Champagne", de nummers gegrift van de korpsen, welke aan de
slagen in de Champagne deelnamen. Wij lazen daar de nummers van 86
Fransche inf. divisiën, 5 Koloniale Fransche inf. divisiën, 2 Marokkaansche inf.
■divisiën, 6 Fransche cav. divisiën, 2 Fransche cav. divisiën te voet, de Alge-
meene Geschutreserve, de Fransche divisie luchtstrijdkrachten, 3 Amerikaan-
sche inf. divisiën, 2 Russische brigades, 1 Tcheco-Slov. brigade, 1 Poolsch
Tegimentte zamen meer dan 100 divisiën!
Dat de CHAMPAGNE-slagen bloedig zijn geweest bewijst zeker wel het enorme
oorlogskerkhof bij Souain, waar 48000 geïdentificeerde Franschen begraven
liggen.
9. Na de Oostelijke Champagne bezochten wij het Westelijke gedeelte, de
reeds door ons genoemde Monts de Champagne. Van Oost naar West op
noemende zult ge bekende klanken hooren (zie schets 2) le Mont sans
Nom (+220), le TéTON (+232), le Casque (+242), le Mont Perthois
(+220), le Mont Haut (+257), le Mont Blond (+221) en le Cornillet
209). Als men nu weet, dat het voorterrein een gemiddelde hoogte heeft
van 120 a 130 m., dan kan men zich wel weer een indruk maken van deze
vlakke, platte heuvels.
Bij den aanvang van den oorlog waren de heuvels geheel begroeid en bebouwd;
nu zijn het nog slechts kale verhevenden van wilte krijtleem, overdekt met
uitgestrekte trechtervelden, en doorsneden door vele rijen etages-gewijze aan
gelegde loopgraven, waarin gebetonneerde mitrailleuropstellingen en blok
huizen (de Duitschers hadden op de heuvels drie loopgraafsystemenéén aan
den voet, één halverwege de heling en één om den top).
Eenige dezer heuvels (de Cornillet en de Mont Perthois) zijn uitgaande
van de Noordelijke hellingen met tunnels doorboord, welke op tal van plaatsen
op het voorfront uitgangen hebben in de loopgraven, en welke verscheidene
bataljons kunnen herbergen. De verovering van deze heuvels was dan ook
zeer moeilijk, omdat de reserves veilig opgesloten konden blijven tot de zware
artillerie-beschieting voorbij was, waarna zij hunne stellingen konden bezet-
