worden beoefend. Waar evenwel niet genoeg tegen gewaarschuwd
kan worden, is dat de infanterie eerst probeert, of ze het alleen
af kan, om als de aanval dreigt dood te loopen eerst vuur te
vragen. In de eerste plaats heeft ze dan reeds onnoodige ver
liezen geleden, secundo is het zeer wel mogelijk, dat het vuur
niet meer kan worden afgegeven, omdat bij vuuropening 300
a 400 M. aistand van het doel wordt vereischt en als het toch
wordt afgegeven, de voorste troepen, aan wie het niet meer van
te voren is bekend gesteld, intusschen in de gevaarlijke zone
zijn doorgedrongen, tertio is het de vraag, of de troepen die
door vuur tot staan zijn gebracht, nog wel dadelijk hun offensief
kunnen hervatten en het élan niet is gebroken.
Een ander bezwaar doet zich voor als de inf. een ander vuur
vraagt als het vooraf voorbereide, en waar de batterijen intus
schen voor gericht staan. Natuurlijk kan zulks noodig zijn, maar
het geeft groot tijdverlies, vooral het overtelefoneeren er van.
Een eenvoudige verandering eischt dikwijls al een heel verhaal
van berichtofficier aan A. G. C., van dezen aan zijn Afd. Cn., B.
Cn., O. Cn., waarna in de batterijen nog richting en gereedge
zette munutie moet veranderen.
Men doe dit dus niet lichtvaardig, en neme liever genoegen
met een iets minder passend vuur terwille van de snelheid.
Bovendien zal in de meeste gevallen zulk een wijziging evenals
het afgeven van een niet voorbereid vuur in den werkelijken oor
log (manoeuvre toestanden zijn heel anders) niet mogelijk zijn,
althans niet in dit stadium van hevig vuren, waar de beslissing
wordt bevochten.
Voor wat betreft het tot stand komen van deze vuren zij nog
het volgende opgemerkt.
De verdeeling van de werkzaamheden is het eenvoudigst indien
de lnf. Cdt. tijd, tijdsduur en plaats van het vuur bepaalt, de
A. G. C. de rest, nl. de inzet der benoodigde kracht (i c. meestal
alles), vuurtempo (volgt uit berekening en het vermogen) en
de uitvoering: Alleen tijd, tijdsduur en plaats behoeven in het
aanvalsbevel met enkele korten woorden te worden opgenomen.
Wordt vervolgd).
179
