197
verspilling van „man-power", die in dit geval van grooter waarde is voor het
oorlogvoerende land dan bepaalde „machine-power" en hij heeft, evenmin
als nu, nog nimmer bepaalde superioriteit in vliegeigenschappen bewezen
boven de „single-seater".
The Journal of the United Service Institution of India. No. 261.
October 1930. The development of the Heavy Transport Aeroplane",
luitenant-vliegenier W.F. Dickson. „Hoewel cijfers weinig nut hebben, kun
nen we, op grond van de resultaten welke met moderne toestellen van overeen
komstige typen zijn bereikt, aannemen dat zulke vliegtuigen een minimum
vermogen zullen hebben van full speed van 130 mijl per uur op een hoogte van
10000 voet; een kruissnelheid van 90 mijl per uur, eveneens op een hoogte
van 10000 voet; een plafond van 20000 voet;
een totale nuttige belasting van 8300 lbs., brandstof inbegrepen" (28 man-f
2 lichte mitrailleurs wegen rond 5500 lbs.).
„Men kan daarom verwachten dat, als het Heavy Transport vliegtuig zich
op deze wijze ontwikkelt, zijn rol niet langer zal zijn die van „supplementary
unit to the striking force". Het bezit nu niet alleen een bijna onbegrensde
mogelijkheid voor gebruik, zoowel in vredes- als in oorlogstijd, maar ook
een „striking power", die een buitengewoon waardevolle aanvulling is voor
onze „bombing strength", voor elke soort operatie. Deze feiten in aanmerking
genomen en de bezuiniging daardoor in vele richtingen mogelijk geworden,
kan geen „major overseas air command" als voldoende uitgerust worden
beschouwd zonder dat dit type daarin is opgenomen. In het bijzonder voor
Indië, met zijn lange buitenlandsche verbindingen, mogelijkheden van binnen-
landsche onrust, zijn „tribal territory to control" en een grens die verdedigd moet
kunnen worden, komt het voor als een bijzonder goed toe te passen type".
Bulletin beige des sciences militaires. No. 4. October 1930. „L'avia
tion et les troupes le'gères", majoors de Cartier en Béretze. „De beweeglijk"
heid der lichte troepen, de snelheid waarmede hunne operaties zich afwikkelen;
de uitgestrektheid van hun terrein van actie, de geringe dichtheid van troepen;
het onzekere der verbindingen, leggen aan de luchtstrijdkrachten, welke ter
beschikking zijn gesteld van lichte troepen, een geheel andere taak op dan
zij uitvoeren voor de andere wapens". „Wanneer de luchtstrijdkrachten" des
missions de renseignements" uitvoeren, vervolledigen zij de aardsche verkenning
omdat zij het terrein, dat is onderworpen aan onderzoek op den grond,
verlengenmaar zij verminderen de verkennende taak der lichte troepen niet,
omdat zij uiteraard werken in een zóne, welke deze laatste niet, zouden
kunnen bereiken".
Schweiz. Monatfshefte für Offiziere aller Waffen. No. 10. October.
1930. „Die Probleme einer neuzeitlichen Luftmacht", kapitein R. Schr. zal
onder dezen titel een verhandeling geven over de wijze waarop bij de
toonaangevende grootmachten de met het veelzijdig gebied der oorlogvoering
in de lucht samenhangende vraagstukken worden opgevat en beoordeeld (welke
rol aan de weermacht in de lucht toegewezen kan en moet worden; strategie
en tactiek eener luchtvloot; organisatie, uitrusting). Schr. legt zich een beperking
op door alleen te behandelen Engeland, Frankrijk en Italië als Europeesche staten
en verder de Vereenigde Staten van N.-A. Voor Engeland geldt wat op 18 Maart
1930 in het Lagerhuis door Sir Samuel Hoare zoo kenteekenend werd gezegd:
„Air power must be used as a substitute for and not as a supplement to other
forms of defence". Schr. constateert de overeenkomstige opvatting van Italië
en een geheel afwijkende van Frankrijk, dat van vroegere tijden af, slechts
den oorlog te land zag en zelfs de „Probleme des Seekrieges" nooit heeft
weten te begrijpen; waarop zelfs Napoleon geen uitzondering maakte. „De
„alte Schule" in Frankrijk, die belichaamd werd in den generalen staf van het
leger, eischte daarom tot voor kort het grootste deel der luchtstrijdkrachten
voor zich op als zuiver hulpwapen der landstrijdkrachten".
The Coast Artillery Journal. No. 4. October 1930. Driving home the
bombardment attack", luitenant K.N. Walker. „Om een bombardementsaanval
