alle groote eenheden in voorste lijn en een gat van 45 K M.
tusschen den rechtervleugel en den linkervleugel van het II Leger.
Hoewel voortgekomen uit een offensieve handeling vertoont
deze opstelling dus de lineaire, ondiepe groepeering, die volgens
Clausewitz gewoonlijk door een verdediger in bergterrein wordt
ingenomen. Met woorden, welke wederom de voor alle tijden
geldende waarde zijner uitspraken bewijzen, heeft de groote
krijgsman-philosoof op het gevaar eener dergelijke opstelling ge
wezen en de dwaalleer bestreden, als zou een gebergte de stra
tegische verdediging begunstigen. Sprekend over een Italiaansch
leger zegt hij „Verteilte sie sich in den hohen Alpen, so würde
sie von jeden entschlossenen Gegner überwunden werden, ohne
auch nur die Alternatieve eines Sieges oder einer Niederlage
zu haben". (,,Vom Kriege", blz. 429).
In deze noodlottige positie bevond het Roemeensche leger zich
midden Sept. 16. Naar onze meening gaf het Fransche opper
bevel den Roemenen t. o. v. Zevenburgen dan ook een slechten
raad, welke door de Roemenen evenwel door de wijze van
uitvoeren nog verergerd weid.
Aannemende dat een groot aantal divisies naar het Z. gezon
den moest worden, hetgeen door ons later zal worden besproken,
hadden deze o. i. nimmer gevonden mogen worden ten koste
van den linkervleugel der Zevenburgsche legers. Hier toch was
de eenige plaats waar de Roemeensche legerleiding door han
delend op te treden het dreigend gevaar kon bezweren. Iedere
aanval der Centralen in O. richting zou doodelijk getroffen worden
door een Roemeenschen stoot in de richting Hatszig-Peski. Achtte
de Roemeensche leiding het evenwel beslist onmogelijk hiervoor
krachten te vinden, dan had het I Leger zich op de grenspassen
dienen terug te trekken. Thans bleven de Jiu- en Altgroep geïso
leerd in de lucht hangen, uitlokkende tot een aanval.
Samengevat kan gezegd worden
Conclusie VI.: „De maatregelen der Roe
meensche legerleiding op het front in Zeven
burgen, na het offensief van Mackensen in de
Dobroedsja, lieten het initiatief geheel aan
den vijand en verzuimden daarbij het eigen
leger in een positie te brengen, waarin het zich
met kans op succes kon verdedige n".
b. De manoeuvre door het Cibingebergte.
(Slag bij Hermannstadt) 2) 26/29-9-T6.
Bij de bespreking der ontwikkeling van het operatieplan der
Centralen werden hunne maatregelen gedurende den
209
„Vom Kriege", blz. 415 e.v
2) Zie Schets 5.
