lijk, zoodra voeling met den vijand wordt verkregen. Deze laatste zouden uit hoofde hunner grootere snelheid langer de strategische verkenning kunnen voortzetten dan de tragere marine-vliegtuigen, zoodra de vijand zijn scheepsjagers inzet ter verdrijving dezer verkenners. Als geheel genomen mogen wij dus veilig conclu- deeren dat voor de uitvoering van de verkenningstaak het twee persoons-vliegtuig beduidende voordeelen biedt boven den jager. Wanneer men voor T. en B. de keuze zou willen overwegen, lichte bomvliegtuigen of jagers, dan dienen wij nog na te gaan op welke wijze dit twee-persoonsvliegtuig kan reageeren tegen vijandelijke bom- en slagaanvallen en tegen verkenningen verricht onder dekking van jagers, dus in die gevallen wanneer juist het eenpersoonsvliegtuig het aangewezen wapen zou wezen voor de verdediging. Waar noodig en mogelijk zullen de tweezitters zooveel doenlijk de tactiek der jagers moeten toepassen, alzoo moeten jagen, waar toe zij over een goed uitzicht en voldoende wendbaarheid zullen hebben te beschikken. Wij gaven hiervoor reeds aan, dat o.i. de door ons geboden doelen voor bom- en slagaanvallen weinig loonend zullen zijn, en de vijand om die reden wel geen ernstige actie van dezen aard zal ondernemen. Ter vermindering van de kwetsbaarheid van het vliegveld, zou men zijn toevlucht kunnen nemen tot het bouwen van gedekte onderkomens, zooals ze reeds aan het einde van den wereldoorlog, ingezonken en voorzien van een dekking tegen lichte bommen, aan het v/estfront werden aangetroffen. Ook zou b.v. een 75 K.M. landinwaarts aan gelegd noodlandingsterrein, als vluchthaven kunnen worden benut. Waar wij het luchtgevecht als de secundaire taak onzer vlieg tuigen willen beschouwen, daar is het voldoende indien deze kunnen beschikken over „voldoende" aanvallend vermogen, (in tegenstelling tot een „zeer goed" aanvallend vermogen indien het de primaire taak ware), tegen een vijand uitgerust met scheeps jagers of drijvervliegtuigen. Ingeval b.v. scheepsjagers moeten worden bestreden, welke in stijgvermogen en wendbaarheid, doch niet in snelheid superieur zijn aan lichte bomvliegtuigen, dan is de beste tactiek een krachtigen bomaanval te ondernemen tegen de zeer kwetsbare basis welke het moederschip vormt. Niet slechts zal de bedreiging met dezen aanval den vijand dwingen een deel zijner luchtstrijdkrachten voor de verdediging der basis te bestemmen, doch het welslagen van dien aanval zou tot resultaat hebben dat den in de lucht zijnde deklandings- vliegtuigen den terugweg werd afgesneden, hetgeen een zeker verlies daarvan beteekent. Het buiten gevecht stellen van een moederschip sluit in zich het uitschakelen van de numerieke overmacht van den vijand, welke ongeacht het door ons te bezigen type vliegtuig, de grootste bedreiging voor ons blijft vormen. Aanval op het kwetsbare punt is in dezen de beste verdediging, en de kostbare kans dat ons een dergelijke onder- 246

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1931 | | pagina 40