te bezetten. Hier golden dus de woorden „Plus qu'on est faible
plus qu'on attaque" (Foch). Het initiatief diende aan den tegen
stander ontrukt te worden en dit kon slechts geschieden door zijn
weinig manoeuvreervaardig gebleken massa's op een kwetsbare
plek, d.i. in hun verbindingen, te treffen. Elk der Roemeensche
legers had één spoorbaan in den rug, het IV Leger die over den
Gyimespas, het li Leger de belangrijke lijn Kronstadt-Ploesti,
over den Predealpas. Eerstgenoemde lijn was evenwel door
de O H, dekkingstroepen bij hun terugtocht zóó grondig vernield,
dat zij ook thans nog niet bruikbaar kon zijn. Bleef dus de lijn
door den Predealpas, gelegen achter den linkervleugel van het II
Roemeensche leger, als eenigste spoorwegverbinding voor de
beide legers. Gelukte het deze verbinding af te snijden, dan
waren zij daarmede tot terugtocht of ondergang gedoemd.
Falkenhaijn besloot daarom het 9 Leger, met een zoo sterk
mogelijken rechtervleugel, te vormen door het XXXIX R.K. (3
divisies), tusschen de Alt en het grensgebergte voorwaarts te doen
dringen. Hiermede werd tevens gehandeld in den geest der „O L.
L.". Een rechtstreeksche omvatting toch van den linkervleugel
van het Roemeensche II Leger was onuitvoerbaar, daar deze
vleugel aangeleund was aan de Transsylvanische Alpen. Een af
lossing van het Alpenkorps bij den Rooden Torenpas, de eenige
troepen, welke een dergelijke manoeuvre nogmaals hadden kun
nen uitvoeren, was als te tijdroovend verworpen. De aan
leuning van den Roemeenschen linkervleugel diende dus eerst
verbrijzeld, om een gat voor de omvatting te scheppen.
Het 1 Leger kreeg opdracht als rugdekking van het 9 Leger
op te treden en daartoe vooral op de rechterflank stand te houden.
Door middel van een te vormen stootgroep moest ook hier ge
tracht worden omvattend te werken en wel om den linkervleugel
van het IV Roemeensche leger tegen de verbinding over den
Gyimespas.
2 Oct. was de hergroepeering van het 9 Leger voltooid. Zij
had kunnen worden uitgevoerd door het onwrikbaar stand houden
van het Korps Morgen (2 divisies van 13 bataljons samen),
tegen den rechtervleugel van het II Roemeensche Leger (30 ba
taljons). Ook hier was de toestand kritiek geweest, doch had
de aanvoering de „Nervenprobe" doorstaan. 2)
De Roemenen weken 3 Oct. voor den opmarsch van het 9
Leger onmiddellijk terug. De reden hiervan wordt kenschetsend
weergegeven door een den Roemenen sympathiek gezinden Fran-
schen schrijver met de woorden „Le Haut commandement rou-
main, fort bien renseigné, estimera inutile et imprudent d'ex-
poser en rase campagne, au choc de cette puissante manoeuvre,
Vergelijk ook schets 3 M.T. 31 No. 2).
2) Zie hierover „Curt von Morgen" Meiner Truppen Heldenkampfe", blz 107
214
