sa lie Armée".Gezien de aanmerkelijke overmacht in getal wel
ke de Roemenen nog steeds bezaten, is dit een treffend voorbeeld
van de uitwerking, welke een druk in de richting der verbindingen
op een aarzelende legerleiding uitoefent.
5 Oct. hield de linkervleugel van het II Roemeensche leger
in het Z. gedeelte van het Geisterwald stand, teneinde als
spil der terug zwaaiende beweging van dit leger te dienen. Het
XXXIX R. K. brak envenwel dezen weerstand snel. Slag in het
Geisterwald).
Ook het IV Roemeensche leger was den terugtocht thans be
gonnen en meer en meer werd het duidelijk, dat de beide Roe
meensche legers elkaar verlieten en ieder op de eigen verbindingen,
onderscheidenlijk O. en Z.O. waarts, teruggingen. De hierbij tus-
schen hen ontstaande opening werd voorloopig met cavalerie
(2 C. D.) gevuld.
Het gros der cavalerie van von Schmettow draaide daarop N.
waarts af en trachte, hoewel tevergeefs, in den rug van het IV
Roemeensche leger te komen.
7 Oct. stelde het II Roem. leger (3 divisies met de voorste
deelen van 2 uit het Z. weder aangetrokken Landstormdivisies)
zich bij Kronstadt en Z. W. daarvan nogmaals te weer.
Ook ditmaal deed het nevenleger een schuchtere poging in te
grijpen. Met deelen van 2 divisies stootte het IV Roem. leger
uit de richting Kokos in de linkerflank van het 9 Leger.
Deze beweging schiep wederom een kritiek moment, doch werd
ook thans niet krachtig doorgezet. 8 Oct. werd deze manoeuvre
op haar beurt door een flankstoot van de 89 I. D. (Korps Morgen)
getroffen, waarop de Roemenen zich terugtrokken.
Inmiddels had de Centrale rechtervleugel den Törzburgerpas
vermeesterd, waarop de Roemeensche legerleiding besloot over
den Predealpas terug te trekken, alvorens ook deze was verloren
gegaan. Door dit tijdig genomen besluit vielen den Centralen
slechts 1.175 gevangenen in handen. 9 Oct. waren de Roemenen
op de passen teruggetrokken.
Omstreeks gelijktijdig had het IV Roem. Leger, minder
krachtdadig gevolgd en vrijwel ongehavend, zich over de Karpa-
then in Moldavië teruggetrokken.
Zevenburgen was daarmede door de Roemenen ontruimd.
Hoewel ook de tweede phase van den veldtocht voor de beide
Centrale legers dus succesvol verloopen was, had de daarbij
toegepaste strategische manoeuvre niet tot het beoogde doel ge
leid. Noch bij het 9, nóch bij het 1 Leger was het gelukt 's
vijands flank te omvatten. Dit mag o.i. evenwel niet aan de
215
Bujac „La campagne de Sept. Oct. 1916 in Transsylvanie" „B, B. S. M."
1923, blz. 882.
