7. HET GEVECHTSSCHERMEN. door E. PESCH. Eerste luitenant der Infanterie. Naar aanleiding van een artikel over het gevechtsschermen voorkomend in het I. M. T. No. 1 zij het ons vergund ook onze meening hierover te zeggen, opdat deze aan andere kan worden getoetst. Allereerst de kwestie over het actief gebruik van de karabijn bij het weren. Hierover vinden we in het voorschrift slechts het volgende „De karabijn wórdt niet gebruikt om te weren. Vastgehouden als bij de stelling is omschreven, verleent zij bescherming aan de linkerzijde van het lichaam". Wat nu sluit dit woordje actief in Mag een passieve houding met de karabijn in de stelling waarbij we passief de houwen, toegebracht op de linkerzijde van het lichaam, opvangen, als een actieve wering worden aangemerkt? Naar onze bescheiden meening moet het antwoord daarop ont kennend luiden. Actief beteekent voor ons in dit geval dat we de karabijn op de een of andere wijze daadwerkelijk zouden gebrui ken om te weren b. v. druk, slag of tegenstelling. Een dergelijke wering mag dus blijkbaar niet. Maar mag, zooals we zoonet aan duiden, een houw willens en wetens met de karabijn worden opgevangen? Bij gedachtewisseling met andere collega's bleken velen de meening te zijn toegedaan, dat zulks reglementair niet mocht. Het reglement geeft het o i. niet duidelijk aan; geeft in elk geval geen enkel voorbeeld waarbij een houw op de linker zijde met de karabijn wordt geweerd. Afgezien van het feit dat we in principe tegenstander van een imperatief verbod bij het gevechtsschermen zijn naar onze mee ning moet de man in een gevecht, waarbij het om zijn hachje gaat, zich niet behoeven te storen aan hetgeen wel of niet mag vragen we ons af om welke redenen het hem verboden wordt. De steller van het reglement geeft in de 2e zin immers zelf toe dat de linkerzijde van het lichaam gedekt is? Waarom dan toch een houw op die flank met de klewang ge weerd 256

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1931 | | pagina 50