„dat zij tot het einde der vijandelijkheden alleen weder in den „geneeskundigen dienst worden gebruikt". Onder „luchtvaartuigen" („appareils aériens") zijn zoowel „de luchtschepen" (les aéronefs") als „de vliegtuigen" („les avions") begrepen. Ingevolge het le lid worden luchtvaartuigen, die voor genees kundig vervoer dienen, gespaard en beschermd overeenkomstig de algemeene regels der Conventie. Alleen of in eskader vliegend, kunnen zij gelijkgesteld worden met de mobiele geneeskundige formaties (artikelen 6 en 14) of met de geneeskundige transporten (artikel 17). Om de bescherming van de Conventie te genieten moeten zij gebruikt worden behoeven echter niet speciaal ingericht te zijn voor geneeskundig vervoer, waaronder uitsluitend te verstaan öf vervoer van zieken en gewonden öf vervoer van geneeskundig personeel en materieel. Worden zij nu eens voor sanitaire- dan weer voor militaire doeleinden gebruikt, dan zijn zij niet on schendbaar, evenmin wanneer zij voor andere sanitaire doeleinden dan de hierboven genoemde worden gebruikt. Het voorschrift in het 2e lid behoeft natuurlijk niet te beletten ook op de zijvlakken het roode kruis op witveld aan te brengen. De beperking van de werkingssfeer van sanitaire luchtvaar tuigen, omschreven in het 3e lid, vindt zijn oorzaak in de vrees van de generale slaven voor het onbeperkte uitzicht uit de lucht. Het geneeskundig luchtvaartuig heeft trouwens niets te maken boven de in het 3e lid genoemde zönes en strekenhet kan nooit worden belast met het opsporen van gewondenhet vormt slechts een klein vervoermiddel, dat in geval van dringende noodzakelijkheid en niet voor groote transporten gebruikt zal worden; zijn plaats is 10al5K.M. achter het front, waar beslist wordt welke ernstige gewonden en zieken aanspraak maken op een vlug vervoer naar achtergelegen ziekeninrichtingen. De bepaling in het 4e lid, overeenkomende met die betreffende het recht van een oorlogvoerende om geneeskundige konvooien van de tegenpartij aan te houden (artikel 17), vormt een waar borg tegen het misbruik, dat van sanitaire luchtvaartuigen ge maakt zou kunnen worden. Voldoet zoo'n luchtvaartuig, onver schillig waar het zich bevindt, niet aan een sommatie om te landen, dan mag het worden beschoten; mocht het daarna genoodzaakt zijn een noodlanding te maken op vijandelijk gebied, dan heeft het noch voor zichzelf, noch voor de bemanning en de gewonden recht op de bescherming van de Conventie. Vergeleken met het geleiderspersoneel van een geneeskundige formatie of van een geneeskundig konvooi, verkeert dat van een geneeskundig luchtvaartuig in een uitzonderingspositie. Is het eerste (artikelen 14 en 17) geheel gelijkgesteld met het genees kundig personeel en dus rechtens vrij van gevangenneming, het 299

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1931 | | pagina 25