stand weer veel te groot worden. Bij de in fig. 8 en 9 geschet
ste ventielen, drukt de zwaarte van het ventiel niet in de richting
van de uitademingsopening van het ventiel, doch juist tegen
overgesteld, het ventiel (in rust) heeft dus neiging open te gaan
„hangen", hetgeen allen factoren zijn die een ongunstigen invloed
op het gasdicht sluiten hebben.
Bij het inademen nu zullen deze ventielen zich, mits het dich
tingsoppervlak voldoende groot is, voldoende sluiten en zal geen
gas ingeademd worden.
Indien bij het inademen nu, niet voor 100 °/0 sluitende uit
ademingsventielen, onbeschermd in de buitenlucht hangen, zal
de man bij iedere inademing eenige sporen gas naar binnen
krijgen, hetgeen op den langen duur bij cumulatief werkende
strijdgassen den dood tengevolge kan hebben.
Wij hebben echter gezien dat alle hiervoor beschreven uit
ademingsventielen niet rechtstreeks met de buitenlucht in aan
raking komen, doch beschermd worden door een deksel (min of
meer geperforeerd voor doorlating van de uitademingslucht) of
een koker.
Door de toepassing nu van deze bescherming, om niet volkomen
gasdicht sluitende uitademingsventielen, wordt het navolgende
voordeel verkregen.
Bij niet geheel gasdicht sluitende uitademingsventielen, die
onbeschermd met de buitenlucht in verbinding staan, zal bij
iedere inademing alvorens het ventiel geheel gesloten is, een
weinig gas ingeademd worden. Worden dezelfde ven
tielen nu beschermd door een deksel of koker,
dan zal bij iedere inademing, instede van gas,
een weinig van de lucht die zich onder het
deksel of koker bevindt ingeademd worden.
Deze lucht echter is koolzuurhoudend.
Het beschermen van de ventielen middels deksel of koker
heeft dus niet in de eerste plaats ten doel het ventiel tegen be
schadigingen te vrijwaren, doch om de hiervoor vermelde reden.
De vorm van ons ventiel komt overeen met die van de Engel-
sche maskers „Army Pattern Mask Mark 1 en III, het Puretha
gasmasker en met het American Mask 1922. Dat dit ventielmodel
een zeer goede gasdichte afsluiting geeft, is reeds gebleken in
den afgeloopen oorlog, toen de Engelschen dit ventiel toepasten
bij hun Army Mask Mark I, een masker type waarvan de con
structie het antwoord was op de geweldig hooge gasconcentraties,
geschoten door de Duitsche gaswerpers.
De stand van het ventiel is normaal, het hangt nagenoeg lood
recht naar beneden, heeft daardoor geen neiging open te gaan
staan, terwijl het condensatievocht zeer gemakkelijk kan weg
vloeien. Het is echter ook gebleken dat de eene fabriek dit ven
tieltype met zeer veel succes fabriceert, (voor 100 °/o sluitend)
339
