nadeelen aan het gebruik van een speen en neusklem verbonden
verdient ook deze methode, ook in combinatie met brillenzalf,
geen aanbeveling.
ad. d. Een „klarscheibe" (Duitsch-Zweedsche methode) is een
met bijzondere stoffen geprepareerd plaatje celluloid, dat middels
een klemmende ring aan de binnenzijde van het masker tegen
het oogglas gedrukt wordt. De klarscheibe zuigt het water op.
Bij drogen in de lucht wordt het water wederom afgegeven en
kan de klarscheibe wederom worden gebruikt. Stofdeeltjes en
vuil blijven echter, na het gebruik van het masker aan de kleve
rige, weeke oppervlakte laag kleven, terwijl bij langdurig gebruik
een weinig doorzichtig en hinderlijk neerslag op de klarscheibe
kan ontstaan. De klarscheibe moet dan verwisseld worden. Zij
moeten zeer voorzichtig behandeld worden en mogen alleen, om
de oppervlakte niet te beschadigen, waardoor de doorzichtigheid
minder zou worden, aan den rand vastgehouden worden. Het
gebruik van klarscheiben wordt toegepast in Duitschland en in
Zweden. Bij gebruik van klarscheiben in de tropen zullen deze
zeer dikwijls verwisseld (duur) moeten worden en verdient de
toepassing daarvan, bij de huidige houdbaarheid van het mate
riaal, geen aanbeveling.
ad. e. Het Tissot principe wordt toegepast in Frankrijk, Enge
land en Amerika. De inademingslucht wordt niet rechtstreeks
vanuit het mondstuk ingeademd, doch strijkt eerst, door middel
van een tweetal leidingen, over de oogglazen. Door deze koude
luchtstroom wordt het beslaan van het oogglas (bij iedere uit
ademing beslaat het oogglas gedeeltelijk) voorkomen. In fig. 16
wordt dit principe aangegeven zooals het o. a. bij het Engelsche
Puretha masker wordt toegepast. Op de inademingsopening van
het mondstuk is een Y-vormig rubber buizenstel bevestigd De
pijltjes gevende stroomrichting van de inademingslucht aan. Ook
deze methode is niet afdoende en kan dan ook, bij triplexoog-
glazen, alleen in combinatie met brillenzalf toegepast worden.
Zonder gebruik te maken van brillenzalf is bij inademing het
oogglas helder, bij uitademing dof beslagen, zoodat de drager
bij iedere ademhaling de indruk krijgt van een opgetrokken en
neergelaten gordijn. Indien men deze methode, waarvan de uit
voering zeer eenvoudig is, bij ons masker zou toepassen, staat
hier als onmiddellijk nadeel tegenover dat de oogglazen, teneinde
geen hinder te ondervinden van de rubberbuizen, meer naar
voren geplaatst zullen moeten worden, waardoor het gezichtsveld
verkleind en het masker volumineuser wordt.
ad. f. Uit het vorenstaande moge dus blijken dat de toepas
sing van de methoden genoemd onder b. c. en e. ieder speciale
eischen stellen aan het masker voorwat betreft de vorm en de
keuze van de maskerstof, terwijl de methode genoemd onder d.
niet bij iedere willekeurige oogglasconstructie toegepast kan
worden, doch dat de oogglasconstructie zoodanig moet zijn dat
347
