of: „Het ontzien van wel geinfecteerden door ze deze demonstratie te besparen". M.i. heeft de man recht op de volle waarheid, nu de helft daarvan niet in staat blijkt hem het juiste gewicht der zaak te doen beseffen, en n.m.m. kan aan een eventueele klacht van een slachtoffer „dat hem de kennis der juiste proportie van het kwaad willens en wetens werd onthouden" niet alle grond wor den ontzegd. Aan den M. G. D. moge overigens in volle vertrouwen worden overgelaten om dat het zwaarst te laten wegen wat inderdaad het zwaarst is. Aannemende dat de man bij aanwending van al zijn wilskracht in staat zal zijn tot onthouding en aldus de kans op infectie kan uitschakelen zou kannen worden overwogen om hem meer on middellijk te treffen in zijn portemonnaie wanneer mocht komen vast te staan dat zijnerzijds niet het mogelijke is gedaan tot voor koming van de schadelijke gevolgen der daad waarvan hier sprake is. Dit is minder onredelijk dan het er wellicht op het eerste gezicht uitziet wanneer wordt bedacht dat de beruchte S en V kwalen bij onmiddellijke behandeling op het al lereerste symptoom van eenige afwijking vrij eenvoudig radicaal te genezen zouden zijn en dat eerst bij on voldoende zorg voor en verwaarloozing van eigen welzijn de groote nadeelen voor patiënt, omgeving en toekomst ontstaan. Als bovendien nog wordt nagegaan, welke schadelijke finantieele consequenties voor het land en schade aan de gevechtskracht der onderdeelen is verbonden aan min- of meerdere invaliditeit van deze patiënten, welke hadden kunnen worden voorkomen door voldoende medewerking hunnerzijds, dan moge blijken dat hier inderdaad sprake kan zijn van ernstig tekort schieten. De thans gevolgde methode spreekt een taal die bij lange na niet duidelijk genoeg is, de hiervoor genoemde is niet vrij van bezwaren, welnu, deze laatste zal bij JAN niet aan doovemans- ooren kloppen. Deze taal is duidelijk en laat niet de geringste twijfel over aan haar bedoeling. Bovendien valt deze maatregel m. i. zeer goed te verdedigen. Jan verbindt zich tot het leveren van be paalde prestaties maar maakt zich uit eigen vrije verkiezing, of liever als gevolg zijner nonchalance, onbekwaam tot het nakomen zijner verplichtingen. Laat hij dan ook niet verwonderd opkijken wanneer hem, bij opname in een ziekeninrichting, eens alleen dat kleine bedrag werd uitbetaald, dat benoodigd is voor zijn aller-allernoodzake- lijkste uitgaven, in plaats van dat van zijn inkomen slechts 30 of 40 °/0 wordt gekort zooals thans geschiedt. De eerste methode beteekent voor hem „toekomst"-treurmuziek, deze laatste zal werken als treurmuziek „a la minute". En de 848

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1931 | | pagina 6