1032
tusschen staven en „Funkern" zijn terug te voeren. Reeds op den tweeden
manoeuvredag is de samenwerking veel beter geweest.
Naar zijne ervaringen tijdens deze manoeuvres concludeert schr.
a. de radioverbinding moet in de eerste plaats worden benut ter overseining
van zeer korte meldingen en bevelen. Telegrammen welke meer dan 30
tot 50 letters in den tekst bevatten, moeten slechts dan per radio worden
verzonden, wanneer andere verbindingsmogelijkheden falen
b. voor een inlichtingsofficier zijn ook schijnbaar onbeduidende meldingen
zeer waardevolbv. meldingen omtrent de plaatsen van staven, afbreken
met de bedoeling van verplaatsing onderkennen van vijandelijke radio
werkzaamheid, opvangen van vijandelijke en eigen vliegermeldingen, e. d.
c. hoewel plaatsgebrek schr. verbiedt verder in te gaan op de uitvoering van
zeer interessante en bijzondere opdrachten, welke de „Funker" hebben te
vervullen, wijst hij er op dat die opdrachten eerst dan goed konden wor
den vervuld, wanneer vooraf de bevoegde officier van de artillerie, de
luchtstrijdki achten en den radiodienst de uitvoering van de opdracht tot
in de details hadden besproken. Zonder vooraf opgenomen contact waren
er voortdurend moeilijkheden. Speciaal de „Flugfunkdienst" lijdt nogzeer
onder de met weinig uitzonderingen onvoldoende practijk der waarnemers,
zoowel in zenden en ontvangen alsook in de kennis der nieuwe radio
reglementen.
Genie.
Schweiz. Monatshefte für Offiziere aller Waffen. No. 5. Mei 1931.
Briickenbauten im Kriege", Ing. A. Bühler. Geeft talrijke voorbeelden van
bruggenbouw tijdens den wereldoorlog, verduidelijkt met foto's van totalen
nieuwbouw, herstelling van gedeeltelijk vernielde bruggen en de toegepaste
bouwmaterialen.
Verpleging.
Revue militaire suisse. No. 6. Juni 1931. Le ravitaillement des troupes
en service de campagnecommandant Ier C. A. Sarasin. „De „train de cuisines
is zoodanig georganiseerd dat hij overal de eenheden kan volgen en hun bij
elke gunstige gelegenheid de voeding kan geven die ze noodig hebben. Echter
schijnt men dit vooropgezette doel in de hoogere staven totaal te hebben
vergeten. Meestal ziet men die treinen regimentsgewijze gegroepeerd, zooal
niet brigades-gewijze, aldus zeer ver verwijderd gehouden van hunne troepen
eenheden, zoo ver, dat ze, zoodra ze hunne diensten moeten gaan bewijzen,
welke men ervan verwacht, zij nooit in staat zijn daaraan te voldoen. Daar
door is het normaal dat onze infanterie, in het bijzonder gedurende den
geheelen dag, geen warm maal krijgt". De schr. ziet alleen verbetering mo
gelijk door den „train de cuisines" te beschouwen als integreerend deel van
het troepenonderdeel, waartoe hij behoort, niet alleen op de rustplaatsen,
maar ook gedurende den marsch, de manoeuvre en zelfs v.z.m. gedurende
het gevecht.
Munitieaanvulling.
Revue d'infanterie. No. 465. Juni 1931. „Le ravitaillement en munitions
dans Vinfanterie", Kapitein H. Laporte. Schr. wil komen tot de volgende
organisatie
le een sectie infanterie-munitie'auto's bestaande uit:
a een licht echelon, samengesteld uit 3 colonnes voor de 3 ïnfanterie-regi-
menten(zeven 1-tons auto's zijn benoodigd per colonneten einde aan
alle omstandigheden het hoofd te kunnen bieden, te rekenen op 10);
b. een zwaar echelon, dat de reserve-voorraad van de divisie inhoudt (elt
5-tons auto's);
2e. regiments-echelons bestaande uit:
72 voiturettes voor de mitrailleur-compagnieën (a 6000 patronen),
19 voiturettes voor de compagnie zware infanterie-wapens