een stimulans zijn gelegen, om na te gaan, hoe we aan die na- deelen {gevaren) het 'hoofd kunnen bieden, en hoe we de gevolgen daarvan tot de kleinst mogelijke proporties kunnen terugbrengen. De beste wijze tot bereiking van dit doel is het opdoen van practische ervaring. Zelfs al zou daarbij in den aanvang de actie eener oefening een enkele maal eens abnormaal traag verloopen als gevolg van 's vijands radio-activiteit, dan weegt de intusschen opgedane ervaring daar ruimschoots tegenop. In elk geval moet een zooda nige oefening vruchtdragender worden geacht dan een hoera- beweging tegen een vijandelijke vlaggen-opstelling als dagelijksch menu. In het onderstaande zal ik trachten voor enkele gevallen welke zich ten aanzien van de vraag „storen of afluisteren kunnen voordoen, een oplossing te geven, waarbij ik echter vooraf nadruk kelijk wil verklaren, dat de gegeven oplossing geenszins als de alleen-zaligmakende mag worden beschouwd. Integendeel, juist door het ontbreken van ervaring op dit gebied, moeten de in dit opstel neergelegde denkbeelden slechts worden beschouwd als een stoot „om den steen aan het rollen te brengen", waarbij ik hoop, dat er inderdaad beweging in „den steen' zal komen, m.a. w. dat anderen, i.e. ter zake méér tot oordeelen bevoeg den, zich met dit onderwerp zullen gaan bezighouden, en niet zullen schromen, om hunne zienswijze aan het papier toe te vertrouwen. Storen. Is dit wel een aanbevelenswaardige handelwijze? Ik meen deze vraag in algemeenen zin ontkennend te moeten beantwoorden. Door te storen berokkent men den vijand weliswaar misschien zelfs enkele uren tijdverlies, maar daarmee houdt het hem toegebrachte nadeel dat intusschen op critieke momenten zéér groot kan zijn dan ook op: we worden er zelf niets wijzer door Aangezien men bovendien slechts kan storen, als men de door den vijand gebezigde golflengte heeft ontdekt, m. a. w. op het moment, dat men hem ongemerkt zou kunnen beluisteren, zoo geeft men daardoor in zekeren zin op dat gebied (en dientenge volge wellicht óók op tactisch gebied) het element der verrassing geheel noodeloos prijs. De vijand toch, eenmaal door ons storend optreden gewaarschuwd zijnde aangaande onze activiteit op dat gebied, zal daarna de uiterste voorzichtigheid bij zijn (draadlooze) electrische berichtenwisseling betrachten, door daarvan zoo spaar zaam mogelijk en steeds in code (of in geheimschrift) gebruik tc melken Wordt tot storing overgegaan, dan kan de vijand deze storende werking ontloopen, door instantelijk over te gaan tot het seinen op een andere uiteraard van te voren bepaalde reserve-golf lengte. Dit is intusschen gemakkelijker gezegd dan gedaan, hoè

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1932 | | pagina 11