Luchtafweer middelen. Nog is de infanterie niet voldoende uitgerust, het gevaar komt niet alleen van de aarde, maar ook van boven. De luchtstrijd krachten treden steeds driester op, aanvallen uit de lucht tegen troepen op den grond worden een gewoon verschijnsel. Het is noodig dat de infanterie zich zelf weet te verdedigen. Een deel van de mitrailleurs wordt, door middel van een kring vizier en lichtspoormunitie, speciaal uitgerust voor den strijd tegen vliegtuigen later doen ook speciale luchtdoelmitrailleurs of lichte kanonnen hun intrede in de infanterieorganisatie. Technische verbindingsmiddelen. In den oorlog bleek de noodzakelijkheid de staven van bataljons en regimenten ruim van technische verbindingsmiddelen te voorzien. De ordonnans bleef gehandhaafd, daarnaast echter werden de telefoonverbindingen verder ontwikkeld, deed later de radio haar intrede, lichtpistolen werden ingevoerd evenals U-lappen en grond- lappen voor verbinding met de luchtstrijdkrachten. BESTAANDE ORGANISATIEN. Gaan wij thans eens na hoe al die wapens en technische mid delen zijn samengevoegd om te komen tot een voor het gevecht bruikbare organisatie. Bij de bestaande organisatiën zijn de zg. zware infanteriewapens öf ingedeeld bij het regiment, bv. Nederland per regiment 1 bat terij van 6 veld en 1 comp. van 3 maal 2 Stokesmortieren en Frankrijk per regiment 1 sectie van 3 kanonnen van 3,7 cM. en 1 sectie van 3 groepen a 2 Stokesmortieren ofwel aan het bataljon toegevoegd, zooals gedeeltelijk het geval is bij de Engel- sche organisatie. De zware mitrailleurs echter zijn overal bij het bataljon inge deeld als 4e comp., instede van de 4e infanteriecomp. Nederlandsch-Indië maakt hierop een uitzondering met zijn regi- mentsmitrailleurcompagnie zulks is uitsluitend het gevolg van het geringe aantal mitrailleurs, waardoor indeeling bij de bataljons minder rationeel zou zijn. Bij oefeningen worden ook in Indië de mitrailleurs vrijwel steeds aan de bataljons toegevoegd. M.i. verdient indeeling van alle zware infanteriewapens bij het bataljon en niet bij het regiment uit tactische overwegingen de voorkeur. Voor Indië is het de bedoeling de zware infanteriewapens, waar mede de infanterie zal of zou worden versterkt, met de mitrailleurs samen te voegen tot een technische compagnie, doch ze bij oefe ningen in te deelen bij de bataljons, waardoor elk bataljon zou kunnen beschikken over 1 sectie Stokesmortieren en 1 sectie lucht- 85

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1932 | | pagina 5