227
«en mogelijk prijsgeven van een voor de actie zeer geschikt terrein, een
dikwijls ongunstige gevechtsgroepeering enz.
Men hoede zich voor dergelijke misgrepen door een juist gebruik van
de verkenningsorganen en van de voorhoede, welke laatste immers o.m. tot
taak heeft vooruitgeschoven vijandelijke afdeelingen terug te werpen en
nadere gegevens te verzamelen met het oog op een te verwachten gevecht.
Ter vermijding van misverstand zij hieraan toegevoegd, dat uit voren
staande beschouwingen niet mag worden afgeleid, dat tijdens de actie
der voorhoede geen maatregelen ten aanzien van de hoofdmacht mogen
worden genomen. Om op alle eventualiteiten te zijn voorbereid zal de
commandant van het geheel, wanneer de actie der voorhoede het voor
waarts gaan vertraagt, in verband met het door hem verkregen inzicht
omtrent den taetischen toestand, uiteraard de geëigende maatregelen moeten
treffen, zooals het verkorten van de marschcolonne, het aannemen van
een minder diepe doch breedere formatie en ten slotte het ontplooien tot
het gevecht. Bij een en ander bedenke men, dat vooral de infanterie dei-
hoofdmacht zoo lang mogelijk manoeuvreervaardig moet blijven, in dien
zin, dat de commandant vrijheid behoudt zijn krachten naar omstandig
heden in te zetten in het terrein en op het tijdstip, dat hij het meest gunstig
acht voor zijn actie.
Het mag wel haast overbodig worden geacht hier nog in herinnering
te brengen, dat het toepassen van vorenstaande beginselen een doelbe
wuste actie niet in den weg mag staan. Het streven moet er toch altijd
op gericht blijven om, indien de krachtsverhoudingen zulks toelaten, de
handelingen van den vijand ondergeschikt te maken aan de eigen voor
nemens en actie. De aanbevolen, door den commandant van het geheel
te treffen maatregelen hebben immers juist tot doel aan dat streven tegemoet
te komen.
8. Heeft een detachement, waaraan een opdracht tot het voeren van
een vertragende actie werd verstrekt, in een terreinstrook stelling genomen,
dan wordt veelal alleen aan de artillerie, somtijds zelfs slechts aan een
deel der artillerie, het bevel gegeven voor de voorbereiding van vuur op
groote afstanden. Zulks kan onder bepaalde omstandigheden juist zijn, doch
mag geen schema worden. Vormt tijdwinst het voornaamste doel van de
actie van het detachement, wat regel zal zijn, dan zal het veelal aange
wezen zijn aan alle artillerie benevens den mitrailleurs een dergelijk bevel
te verstrekken.
Immers het verkrijgen van tijdwinst kan vooral bevorderd worden door
den vijand te dwingen op zoo groot mogelijken afstand formaties aan te
nemen, die zijn voorwaartsche beweging belangrijk vertragen, m.a.w. door
hem zoo vroeg mogelijk met behulp van het vuur van alle vuurwapens,
welke zich daartoe leenen, te verdrijven van de wegen of (en) den toe
gang te beletten tot terreinen, welke hem voor een voorspoedigen opmarsch
gelegenheid openen. Vanzelfsprekend zal de beschikbare munitievoorraad
daarbij in aanmerking moeten worden genomen.
Bij een vertragende actie onder vorenomschreven omstandigheden kan
dikwijls mede belangrijke tijdwinst worden verkregen door het uitzenden
van afdeelingen in het voorterrein en op de flanken van den vijand deze
uitgezonden afdeelingen moeten zich in beginsel niet laten verleiden tot
het aangaan van een gevecht, waaruit zij zich niet meer kunnen losmaken.
9. Waar de waarde van een verdedigende opstelling voor een zeer
groot deel afhangt van de mogelijkheid om voor de artillerie stellingen te
vinden, waaruit de infanterie op de vereischte wijze kan worden gesteund,
hetgeen ook nauw samenhangt met het bezit van goede waarnemings-
punten, verder in onze terreinen de vereischte steun, met name door vlak-
baanartillerie, dikwijls slechts mogelijk zal blijken na verschillende tijd-
roovende verkenningen voor stellingmogelijkheid en het ten slotte zelfs
