trokken, dat deze inbouw weinig of geen toepassing vindt. Het
voornaamste bezwaar, (de vraag, hoe de vleugelmitrailleurs moeten
worden uitgericht) is niet zoo erg, als het wel lijkt.
Ter toelichting moge het volgende dienen
De maximum schootsafstand mag, voor ingebouwde mitrailleurs
tot een kaliber van 7,7 m.m. gesteld worden op 300 meter, ter
wijl in de praktijk als doel niet wordt beschouwd één enkel punt,
maar het geheele kwetsbare oppervlak van het vijandelijke vlieg
tuig, dus ook radiateurs, benzinetanks enz., derhalve een oppervlak
van één of meer vierkante meters.
Zijn nu de vleugelmitrailleurs afgesteld op bijvoorbeeld 200 M.,
dan zal bij het vuren op 100 M. (c.q. 300 M.) de trefkans op
het kwetsbare oppervlak nog voldoende groot zijn.
Gezien de voor- en nadeelen van vleugelmitrailleurs, zouden wij
deze willen zien toegepast op (lichte) bommenwerpers, dus op
onze Fokker CV. E. toestellen.
Immers hebben deze vliegtuigen de volgende kenmerkende
eigenschappen
le. Vrijwel een constante snelheid, dus de doorbuiging der vleu
gels is ook constant, waarmede bij het uitrichten der mitrail
leurs rekening kan worden gehouden.
2e. Maniabiliteit is voor een bommenwerper geen vereischte, zelfs
niet gewenscht.
3e. Bij bommenwerpers zal het gebruik van vóórmitrailleurs tot
de uitzonderingen behooren, en kan men dus het bezwaar
van minder zuiver schieten op afstanden, grooter of kleiner
dan de afstand, waarop de mitrailleurs zijn uitgericht, op
den koop toe nemen.
Ten slotte moge nog de aandacht gevestigd worden op het ge
bruik van vleugelmitrailleurs bij het uitvoeren van een slagaanval.
Wil een slagaanval, behalve moreel effect, ook een daadwerke
lijke uitwerking hebben, dan zal het doel (een marcheerende troep
of voertuigencolonne) groot en compact moeten zijn.
Door de fouten, welke ontstaan bij het afwisselend richten op
grootere of kleinere afstanden dan de afstand, waarop de vleugel
mitrailleurs zijn uitgericht, verkrijgt men dus automatisch een in
dit geval gewenschte breedte- en dieptespreiding.
In landen, welke in vliegtuigtypen een meer doorgevoerde spe
cialisatie kennen dan wij, hebben vliegtuigen, welke voornamelijk
zijn bestemd voor het uitvoeren van den slagaanval, veelal vier
mitrailleurs, waarvan er twee door het schroefvlak schieten, ter
wijl de twee andere in de vleugels zijn opgesteld.
Het aantal mitrailleurs, waarover de bestuurder overigens in
het algemeen kan beschikken, hangt van verschillende factoren af.
Dit aantal kan varieeren van nul tot zes.
274
