het op een kwaden dag wèl zou kunnen oplossen, zonder dat
we het bestaan van de mogelijkheid daartoe bevroeden. We
zouden ongemotiveerd gerust zijn, en onbewust allerhande ver-
cijferingsblunders begaan. En hoe, wanneer er een cryptogram
binnenkomt en men den sleutel verloren of vergeten heeft?
Ik sta dan ook in dit opzicht lijnrecht tegenover Kol. Figl, en
acht het gebruiken van een stelsel welks oplossing men niet kent
minder aan te bevelen dan het gebruik van een systeem, waar
van de ontsluieringsmethode wèl bekend is. Het komt er slechts
op aan, dat
le de sleutel onder alle omstandigheden wordt geheim gehouden,
2e het ontsluieringsprocédé véél materiaal vordert en bovendien
veel arbeid en tijd kost.
Ook de Italianen maakten zich schuldig aan de standaardfout
van gedeeltelijke vercijfering. „Es wurden jedoch nur jene Teile
„der Klarschrift geschlüsselt, welche der Absender für geheim
„ansah; die nicht geheimen Teile der Schrift blieben klar
Inderdaad is in gedeeltelijke vercijfering, wanneer deze althans
niet zéér oordeelkundig wordt toegepast, een groot gevaar gele
gen. In het bijzonder is het voorkomen van alleenstaande code-
groepen in klaren tekst uiterst compromitteerend. Dit moet dus
te allen tijde worden vermeden, terwijl voorts hervercijfering van
de gebruikte codegroepen n. m. m. noodzakelijk is.
„Rien n'est plus dangereux d'ailleurs que les chiffrements par-
tielsils sont illusoires et compromettent la securité du chiffre"
Het is dan ook maar het beste, om ééns en vooral afstand te
doen van toepassing van gedeeltelijke vercijfering.
Ook de Oostenrijkers maakten op het Italiaansche front gebruik
van misleidende berichten. De bedoeling daarvan was, dat de
Italianen daaruit moesten afleiden, dat er een groote Oostenrijk-
sche troepenconcentratie op een bepaald gedeelte van het front
plaats had. Zij gebruikten daarbij met opzet een vercijferingssy-
steem, waarvan ze wisten, dat de Italianen het zouden kunnen
ontsluieren.
Voorts treffen we ook bij de Italianen zondigen tegen de regels
van de vercijferingsdiscipline aan. Het gebruik van het cifrario
rosso, waarvan zij vermoedden dat de Oostenrijkers de ontsluie
ringsmethode hadden gevonden, werd op 30 Maart 1916 verboden,
hetgeen voor het Italiaansche station Valona echter geen beletsel
bleek te zijn, om met dat stelsel rustig te blijven doorseinen.
De Oostenrijksche centres de décryptement werden „Penkala's"
genoemd, omdat zij ontsluiering combineerden met afluisteren.
Daar reeds in vredestijd een afluisterdienst had bestaan, kon
men dus van de toen opgedane ervaringen profiteeren, en de
365
