drie maanden de lessen te Pinerolo om daarna een cursus
van drie maanden te Tor di Quinto te volgen. In Pinerolo
wordt het systeem onderwezen en in Tor di Quinto practisch
toegepast. Voor bestudeeren van het systeem zijn dan dus
slechts drie maanden te Pinerolo beschikbaar, in die eerste
drie maanden, waarin ter wille van de jonge Italiaansche
leerlingen waarmede men meerijdt, alles nog zeer elementair
wordt gehouden, is het voor den Buitenlander niet goed
mogelijk zich een idee te vormen van wat de Italiaansche
methode omvat. Het gevolg hiervan is dat deze onvolledig
ingelichte Officieren, in het Buitenland verkeerde gedachten
verbreiden.
3e. Vele van Caprilli's leerlingen zijn in den oorlog gevallen.
Zooals reeds gezegd is Caprilli's boekje weinig uitvoerig.
Als gevolg daarvan was men in Italië zelf gedurende eenige
jaren niet volkomen zeker van den te volgen weg. Gedurende
4 jaar, van 1923 tot 1927 was hoofdinstructeur te Pinerolo
de Luitenant Kolonel Ubertalli, die het systeem Caprilli naar
zijn idee uitlegde en vervolledigde.
4e. Vrees voor meerdere slijtage van het paardenmateriaal.
ad 3e. De Overste Ubertalli onderwees dat de steun van de
voet op den beugel, met de als het ware vastgespijkerde knie, de
basis van de zit vormden. Bij hem werden de stijgbeugelriemen
onnatuurlijk kort gemaakt. Hij voerde de beugelriem om den hals
in teneinde den ruiter een steunpunt te geven bij het evenwicht
verliezen.
Het steunen op de beugels met korte stijgbeugelriemen, had tot
gevolg dat onvoldoende over het onderbeen beschikt kon worden
voor het geven der hulpen, meer speciaal het aandrijven. Tevens
werd de ruiter gedwongen in draf en galop in de beugels te
gaan staan, wat voor den bepakten ruiter te vermoeiend is, ter
wijl hij in stap te ver achter in den zadel kwam te zitten. Dit
bleek bij lange marschen een zeer ongunstige factor.
Het gebruik van de beugelriem om den paardenhals volgde
geheel uit den „Ubertallischen" zit, daar het evenwicht wankel
was. Het nadeel van deze beugelriem was, dat de ruiter, het
vertrouwen in eigen kunnen verliezend, er niet alleen in nood
gevallen naar greep, met als gevolg het verloren gaan van de
aanleuning, het contact tusschen hand en paardenmond.
Bovendien blijkt dat vele ruiters bij het vastgrijpen van den
beugelriem vlak vóór den sprong, het bovenlijf terugnemen en
zich als het ware door den paardenhals laten meetrekken, het
geen een verstoring van het evenwicht ten gevolge heeft.
De overste Ubertalli was een hoogbegaafd ruiter, die persoon
lijk veel succes had. Zijn leerlingen zijn er evenwel niet in ge
slaagd zijn systeem als juist te bewijzen. Het gevolg is geweest
dat men in het buitenland het Italiaansche systeem als een con-
399