herlezen eene andere beteekenis aan een bepaalde zinsnede geeft,
dan hij er oorspronkelijk aan hechtte.
Een dergelijke, niet voor verschillende uitleggingen vatbare
redactie kan, hoe volkomen men de Nederlandsche taal ook moge
beheerschen eisch voor het opstellen van correcte bevelen zoo
veel zorg en dus tijd eischen, dat de uitgifte eerst laat geschiedt.
3. De aan bevelsontvangers gedicteerde bevelen.
Omtrent het mondeling uitgeven van bevelen (dus niet van
„ordres d'exécution pure") bestaan verschillende meeningen
Dezen zien er het voordeel in, dat er gelegenheid bestaat tot
het vragen van inlichtingen, waarbij dan een enkel gebaar van
den bevelsuitgever, of een bepaalde intonatie van zijn stem af
doend zoude zijn om een bezwaarlijk in een enkelen helderen
zin neer te schrijven opdracht aan de bevelsontvangers duidelijk
te maken.
Anderen weer zijn de meening toegedaan, dat van bevelsuitge
vers en hunne medewerkers kan worden geëischt, dat zij de schrijf
taal zoodanig beheerschen, dat voor het vragen van toelichtingen
door de bevelsontvangers geen reden bestaatzoodat men dus kan
volstaan met als bevelsontvangers eenvoudige ordonnansen te
gebruiken.
Wij scharen ons geheel aan de zijde der laatsten. Maar daar
mede bedoelen wij niet, dat een Chef niet de meening zou mogen
vragen van zijn ondercommandanten betreffende de uitvoering
van een bepaalde opdracht, en evenmin dat die mondelinge ge-
dachtenwisseling niet nuttig zoude zijn. Doch daarvoor is niet
de tijd aangewezen waarop het bevel gereed is, doch eerder het
tijdstip waarop het b e s 1 u i t op 't punt staat te worden vast
gesteld. Op dat oogenblik kan de Chef als hij dat noodig acht
zijne ondercommandanten en de hoofden van wapens en diensten
uit zijn staf bij zich roepen om hun zijn bedoelingen te verdui
delijken.
445
(Wij betwijfelen al dadelijk de juistheid van het laatste gedeelte van
van hun betoog, en zouden willen opmerken, dat wie niet in staat is om
een opdracht duidelijk en beknopt te omschrijven, evenmin in staat zal
zijn om door een bepaalde intonatie of een handgebaar de zaak ineens
duidelijk te maken. En zij genieten dan terecht van het bekende voor
beeld van Foch, die door de zware rookwolken van zijn eeuwige sigaar
heen, met krachtige armstooten, „par ci et par la", zijn besluit verleven
digt Doch dat is heel wat anders dan dat men aan bevelsontvangers
door gebaren of intonaties een gereed bevel zou kunnen of moeten
toelichten).
Foch, a quelque usage qu'il les (stafofficieren) destine, n'aime pas les-
esprits lents; ij faut vite comprendre avec lui et cette qualité doit
savoir se plier a des termes fréquemment sibyllins, aux phrases ramassées
et concises glissant a travers son éternel cigare, jets subits de l'effervescence
intérieure des idéés qu'élabore sans cesse son puissant cerveau.