en de troepen de dupe, doordat de bevelen te laat, overhaast of met onnoodige verwaarloozing van den vorm uitgaan. Slechts op deze wijze voorbereid, zijn staven (commando's) in staat ten volle voordeel te trekken van de voortgezette opleiding, welke de troepenoefeningen ook te hunnen aanzien beoogen. De geregelde en stelselmatige beoefening van de bevelstechniek mag er niet toe leiden, dat deze wordt beschouwd als doel van troepen oefeningen. Bij deze oefeningen toch geeft het beheer- schen van de bevelstechniek de waarborg, dat het besluit van den commandant op de juiste wijze en tijdig wordt omgezet in de desbetreffende bevelen. M. a. w. daarbij is de bevelstechniek het middel dat moet voeren tot het gewenschte resultaat. HOOFDSTUK VIII. 1. Vermits de commandanten en het personeel, die belast zijn met het opmaken van bevelen, beschikken over de noodige tac tische kennis en de door oefening verkregen vaardigheid in de bevelstechniek, terwijl zij bovendien zijn voorzien van doelmatige bevelsmiddelen is het mogelijk om t ij dig de noodige bevelen op de geschiktste manier te doen uitgaan, Die factoren beheerschen immers de kunst van bevelvoeren, dat is: goed weten wat, wanneer en hoe te bevelen. Voortdurend geve men er zich rekenschap van, hoeveel tijd gemoeid zal zijn met het tot uitvoering komen van een genomen besluit; dit vereischt een juist inzicht in de bevelstechniek in engeren zin (opstelling van het bevel, goedkeuring van het ontwerp, typen en multipliceeren, controle van de oplaag, inschrijving en afzending), voorts een grondige bekendheid met het vermogen van de verschillende verbindingsmethoden en -middelen, zoodat de voor de overbrenging van het bevel benoodigde tijd zoo scherp mogelijk in rekening wordt gebracht; en ten slotte het juist weten te schatten van den tijd, welken de ontvanger noodig zal hebben voor het verwerken van het bevel (lezen aan de hand van de kaart of het terrein, overdenken van den toestand en nemen van het besluit omtrent de wijze van uitvoering, opmaken van de bevelen ter zake), terwijl voorts nog de mogelijkheid bestaat dat 465 HANTEEREN VAN DE BEVELSTECHNIEK. Onze ervaring is, dat de meeste militaire schrijvers (stafschrijvers inbe grepen) slechts gebrekkig typen kunnen, wat hun niet kwalijk is te nemen, daar de A. O. 1926 No. 1, 9, dit vak niet voor het examen noodig acht Zij leeren zichzelf dan een éénvingersysteem aan, typen langzaam, met veel fouten en drukfouten en brengen van het typen van een bevel door de bank niet heel veel terecht. Het openen van een cursus in machineschrijven bij de opleiding der militaire schrijvers is van dringend belang. Zie ook blz. 457.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1932 | | pagina 35