Tijdens de groote manoeuvres in October 1929 in Cheribon werd door mij een aanvang gemaakt met het toepassen van de caporitmethode, zooals die voor de praktijk door mij uitgewerkt was. Aan een petroleumblik gevuld met water uit putten in het ter rein (waaronder zoowel putten, die helder water als troebel water leverden voorkwamen) werd 1 gram caporit (afgemeten) toegevoegd, omgeroerd en 15 min. aan zich zelf overgelaten. Vervolgens werd aan het gecaporiseerd water 1 gram natriumbisulfiet toege voegd. Het aldus gezuiverde water werd steeds zonder tegenzin gedronken. Reuk en smaak waren goed. Slechts een enkele klacht werd vernomen, doch deze bleek bij nader onderzoek ongegrond. Bij het toepassen van de methode werd er op gelet, dat na toe voeging van de caporit de chloorreuk duidelijk was waar te nemen en dat na toevoeging van 1 gram natriumbisulfiet deze geheel ver dwenen was. Het is niet volstrekt noodig zich angstvallig aan de opgegeven hoeveelheden te houden, als maar gelet wordt op den reuk na toevoeging van caporit en na toevoeging van natriumbisulfiet. Tijdens de manoeuvres in 1930 gehouden in Bantam is de me thode ook toegepast. Zij voldeed zeer goed en klachten over het behandelde water werden niet vernomen. Beide chemicaliën worden aan den troep verstrekt in kleine stopfleschjes. De caporit wordt genoemd „obat ajer I", de natriumsulfiet „obat ajer II". Voor het afmeten worden lepeltjes verstrekt, waarvan een schepje opgehoopt ca 1 gram obat is. De fleschjes worden meegegeven aan eiken brigadecommandant. Waar het te velde vaak niet mogelijk is een behoorlijk reservoir voor de zuivering te vinden kunnen waterdichte zeildoeken water emmers van 20 liter inhoud meegevoerd worden. Hoewel deze methode praktisch uitvoerbaar is, was ik er mij toch wel van bewust, dat zij niet geheel en al zonder nadeelen was. Deze nadeelen zijn le. het meenemen van 2 stopfleschjes en een lepeltje (dat na tuurlijk spoedig zoek is), 2e. het meenemen van zeildoeken wateremmers, (is echter niet strijkt noodzakelijk), 3e. de methode ongeschikt is voor den enkelen man, daar de doseering niet toelaat per veldflesch te zuiveren. (Het persen van caporit tot kleine tabletten stuitte op praktische bezwaren ai). 4e. het water kan een onaangenamen smaak en reuk krijgen, 5e. het water wordt door de vermeerdering van de calcium- zouten hard. 518 TOEPASSING VAN DE CAPORITMETHODE IN NED. INDIË.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1932 | | pagina 88