het terrein bewegende infanterie is voor de artillerie geen grijp
baar doel.
Onderwijl staat onze eigen infanterie onder artillerievuur, waar
tegen zijzelf zich op geen enkele wijze kan verweren.
Toch weten wij, dat de Franschen het afsluitingsvuur op groote
schaal toepasten. In mijn voordracht, getiteld „Welke doelen
moet de artillerie bestrijden", welke ik in 1927 voor de officieren
van het le Regiment Artillerie mocht houden, zeide ik „Mis
schien was het in den oorlog aan het Westfront wel mogelijk,
dat de artillerie een infanterie-aanval kon stuiten. Zij had gele
genheid onmetelijke hoeveelheden munitie van te voren gereed te
stellen en was dus onmetelijk sterk".
Laat ons eens hooren hoe Colonel Cambuzat zijn meening zegt
over de waarde van het afsluitingsvuur, de barrage fixe (ik heb
getracht zijn faal zoo goed mogelijk in de onze over te zetten
Gij wilt wel bedenken, dat het zoo welluidende Fransch in het
Nederlandsch vertaald heel forsch en zelfs wat rauw kan klinken).
„Het probleem, dat moest worden opgelost, werd gesteld aldus
Gegeven een draadversperring, welke zich in afwisselend terrein
kronkelt, dan moet de toegang daartoe aan den vijand worden
belet op elk uur van den dag en den nacht, door middel van een
artillerievuur, dat zoo dicht mogelijk daarvoor ligt en dat een
onoverkomelijke sluitboom daarstelt, oogenblikkelijk, op elke aan
vraag uit de voorste linie.
„Bij eeniig nadenken zou men hebben bemerkt, dat dit vraag
stuk onoplosbaar is, omdat men een werk, dat tot de taak van
de mitrailleurs behoort, zou willen opdragen aan het geschut.
„Zooals kon worden verwacht heeft geen enkele oplossing, welke
men meende te hebben gevonden, er toe geleid, dat een werke
lijke aanval werd gestuit.
„Ongelukkigerwijze waren de gevolgen van de gevonden metho
den wel zeer ernstig voor onze arme infanterie, die door oncon
troleerbare verzekeringen misleid, menigen treffer incasseerde. Het
zou heel wat moeite kosten om te berekenen hoevele tientallen
van millioenen projectielen op deze wijze gedurende jaren werden
verspild, zonder eenig nut voor ons en ten voordeele van de
Duitschers, terwijl toch zoovele andere dringend noodzakelijke en
duidelijke in het oog vallende taken voor de hand lagen. Welk
een nooden aan munitie en materieel hadden kunnen worden voor
komen. En dank zij deze onbegrijpelijke munitieverspilling, waar
van alleen onze vooruitgeschoven posten schade leden, genoot de
vijand een aangename rust in de belangrijke zones, waar de
trefbare en gevoelige organen op hun gemak konden arbeiden.
Zeer welwillend bewerkten wijzelf een deugdelijk Iamleggen van
onze infanterie.
„Het is waarlijk een plicht van militaire consciëntie, om zich
met volle borst toe te leggen op de vernietiging van dit afgods-
636