het terrein bewegende infanterie is voor de artillerie geen grijp baar doel. Onderwijl staat onze eigen infanterie onder artillerievuur, waar tegen zijzelf zich op geen enkele wijze kan verweren. Toch weten wij, dat de Franschen het afsluitingsvuur op groote schaal toepasten. In mijn voordracht, getiteld „Welke doelen moet de artillerie bestrijden", welke ik in 1927 voor de officieren van het le Regiment Artillerie mocht houden, zeide ik „Mis schien was het in den oorlog aan het Westfront wel mogelijk, dat de artillerie een infanterie-aanval kon stuiten. Zij had gele genheid onmetelijke hoeveelheden munitie van te voren gereed te stellen en was dus onmetelijk sterk". Laat ons eens hooren hoe Colonel Cambuzat zijn meening zegt over de waarde van het afsluitingsvuur, de barrage fixe (ik heb getracht zijn faal zoo goed mogelijk in de onze over te zetten Gij wilt wel bedenken, dat het zoo welluidende Fransch in het Nederlandsch vertaald heel forsch en zelfs wat rauw kan klinken). „Het probleem, dat moest worden opgelost, werd gesteld aldus Gegeven een draadversperring, welke zich in afwisselend terrein kronkelt, dan moet de toegang daartoe aan den vijand worden belet op elk uur van den dag en den nacht, door middel van een artillerievuur, dat zoo dicht mogelijk daarvoor ligt en dat een onoverkomelijke sluitboom daarstelt, oogenblikkelijk, op elke aan vraag uit de voorste linie. „Bij eeniig nadenken zou men hebben bemerkt, dat dit vraag stuk onoplosbaar is, omdat men een werk, dat tot de taak van de mitrailleurs behoort, zou willen opdragen aan het geschut. „Zooals kon worden verwacht heeft geen enkele oplossing, welke men meende te hebben gevonden, er toe geleid, dat een werke lijke aanval werd gestuit. „Ongelukkigerwijze waren de gevolgen van de gevonden metho den wel zeer ernstig voor onze arme infanterie, die door oncon troleerbare verzekeringen misleid, menigen treffer incasseerde. Het zou heel wat moeite kosten om te berekenen hoevele tientallen van millioenen projectielen op deze wijze gedurende jaren werden verspild, zonder eenig nut voor ons en ten voordeele van de Duitschers, terwijl toch zoovele andere dringend noodzakelijke en duidelijke in het oog vallende taken voor de hand lagen. Welk een nooden aan munitie en materieel hadden kunnen worden voor komen. En dank zij deze onbegrijpelijke munitieverspilling, waar van alleen onze vooruitgeschoven posten schade leden, genoot de vijand een aangename rust in de belangrijke zones, waar de trefbare en gevoelige organen op hun gemak konden arbeiden. Zeer welwillend bewerkten wijzelf een deugdelijk Iamleggen van onze infanterie. „Het is waarlijk een plicht van militaire consciëntie, om zich met volle borst toe te leggen op de vernietiging van dit afgods- 636

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1932 | | pagina 14