„la portion du terrain, que l'unité vient de perdre, en profitant
„de la dislocation de l'attaque ennemie et de l'état de faiblesse
„qui en résulte pour l'adversaire'' (p. 31).
Tenslotte geeft het reglement nadrukkelijk aan, dat het gunstigste
moment voor de „contre-attaque" (al of niet prévue) is, als de
binnendringende vijand tot staan is gebracht (door vuur) en vóór
dat hij zich heeft kunnen ordenen.
Wat betreft de algemeene toepassing van tegenaanvallen of
tegenstooten staat het Fransche Reglement op het standpunt dit
blijkt ook reeds uit het voorgaande,—dat de inwendige verdediging
van de „position de résistance" in de allereerste plaats geschiedt
door „vuur" (barrages intérieurs, cloisonnements prévus). „On
cherche a tendre autour de la brêche, un barrage de feux continu
et a couper de leurs réserves les troupes qui ont pénétré dans la
position."
„Lorsque l'ennemi est arrêté, on efforce de reprendre le terrain
par de contre-attaques".
Ook hier dus een opvatting tegengesteld aan de in Indië gehul
digde.
Het Duitsche „Führung und gevecht der verbundenen Waffen"
geeft geen duidelijk systeem Binnengedrongen deelen van den
vijand moeten door achtergehouden vakreserves „in sofortigen
kraftvollem Gegenstosz" uit de stelling geworpen worden,
echter alleen, wanneer en voor zoover zij niet reeds door flan-
keerend vuur en door de tegenstooten van de bezettingen der
nesten en steunpunten (van de vuurlinie) „erledigt" zijn (p. 363).
Hierin schuilt o. i. een ernstige tegenstrijdigheid, welke niet
wordt opgehelderd door de toevoeging, dat gewaarschuwd wordt
tegen versnippering der krachten bij het inzetten van tegenstooten.
Hoewel het Duitsche voorschrift de verdediging in de diepte
toepast, ook met vuur, hecht het toch zoodanig gewicht aan
de onaantastbaarheid van de voorste lijn van de verdedigende
stelling, vóór welke „der Angreifende Feind im gewaltigem Feuer
aller Waffen spatestens zusammenbrechen soli und die beim
Eindringen in die Stellung wiedergewonnen werden und nach
Abschlusz des Kampfes in Besitz der Truppe sein musz" (p. 357),
dat gezegd kan worden, dat de Duitsche opvattingen inzake den
tegenstoot vrijwel identiek zijn aan de Indische.
Het Duitsche voorschrift maakt (p. 364) slechts, in het kort
gewag van de „vorbereitete Gegenagrif f", welke door
de reserve van den „Truppenführer" A. B. dus) wordt uitgevoerd.
Evenals de „Gegenangriff aus der Stellung heraus", na een af
geslagen storm (p. 366) wordt hiermede echter meer bedoeld de
verwisseling van de verdediging met den aanval.
649
