hetzij door afsluitingsvuren van de artillerie. Ook de samenwer king met den vliegdienst wordt steeds nauwkeurig geregeld, vooral ook met het oog op door de eigen artillerie te verleggen afslui tingsvuren op de door den vijand genomen terreingedeelten. De aanvalsformatie, welke door het uitvoeren van den tegen stoot werd toegepast, verdient de aandacht: Per sectie in voorste linie werden twee tot drie verkenners uitgezonden, wier hoofdtaak het was: het ontmaskeren en signa- leeren van de voorste door den vijand bereikte opstellingen. Op ongeveer 400 M. daarachter volgen de eerste „Angriffswellen". De bevolen tusschenruimten tusschen de manschappen van deze „Angriffswellen" bedroeg 12 pas, hetgeen in de practijk neerkwam op een tusschenruimte van 8 tot 10 pas, i. v. met de neiging tot samenklonteren, welke neiging echter met nadruk moest worden bestreden. Zoo werd ook de storm uitgevoerd. Dit als waarschuwing voor degenen, die nog van meening mochten zijn, dat voor het uitvoeren van een stormaanval ver dichting van de linies noodzakelijk of aanbevelenswaardig is. Daarbij waren zoowel de manschappen als de kleine eenheden schaaksgewijze over het terrein verdeeld. Alles om maar de verliezen door vuur tot een minimum terug te brengen. Weerstandskernen werden zooveel mogelijk door manoeuvre veronzijdigd, en, eerst als dit onmogelijk bleek, door vuur. Na een gelukten tegenstoot moet de diepte-echelonneering, welke niettegenstaande alle voorzorgsmaatregelen meestal na den storm verloren zal zijn gegaan, ten spoedigste worden hersteld, evenals natuurlijk de verbindingen en het verband, terwijl eveneens met den meesten spoed een verdedigings- en vuursysteem moet worden georganiseerd, waarvan de zware automatische wapens het geraamte vormen. Tevens moet de voeling met den teruggeworpen vijand worden onderhouden door onmiddellijk uitgezonden patrouil les (zoo mogelijk officiers-patrouilles). Allemaal eischen van uitne mend belang. Om een behoorlijke en vlotte wijze van uitvoering van den tegenstoot te verzekeren, werd de geheele gemonteerde tegenstoot van te voren, hetzij in het terrein zelf, hetzij in daarmede overeen komende, soms daartoe expresselijk ingerichte terreinen beoefend en herhaaldelijk gerepeteerd. Ook aan dit van te voren beoefenen en repeteeren werd aan Duitsche zijde het grootste gewicht gehecht. Resumeerende zien wij bij den tegenstoot de volgende fasen, aan den eigenlijken inzet voorafgaan Verkenning. Voorbereiding, organisatie en ensceneering. Beoefening en repetite. 652

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1932 | | pagina 30