672
waarnemend commandant van de gebruik maakte en met de sabel boven
het hoofd zwaaiend, 't allereerst Kiangwantchenn aan de Westzijde, bij den
z. g. convexen hoek, binnendrong, op den voet gevolgd door de van
kapitein Kano.
Ook in de richting van Mientche had de aanval succesde vechtwagens die
een zwaren druk op den vijand uitoefenden gingen dapper voorwaarts.
De infanterist le klasse Hirano, die de vierde vechtwagen bediende, kreeg
een schot in het gelaat dat hem blind maakte, waarop de commandant van de
wagen Arayama, infanterist van de hoogste klasse, het stuur overnam en niet
alleen reed, maar ook vuurde. Met al zijn werk werd hij ten slotte nog gewond,
waarop de blinde Hirano opnieuw op den stuurstoel plaats nam en zelf reed.
Alwie dit hoort vertellen rangschikt het toch zeker onder een verhaal van moed.
De majoor Ishihara, commandant van debergartillerie die met de
Infanterie samenwerkte, liet de artilleriespiege! opnemen, de telefoon verlengen
en bewerkstelligde aldus vlak achter de eerste linie een idealistische verbinding
tusschen Infanterie en Artillerie, zooals men die van hem gewend was. Aan
den moed van dezen majoor is het te danken dat het gevecht zich op steeds
voordeeliger wijze ontwikkelde.
De dood van dencommandant hayashi.
De Kolonel Hayashi, ziende dat de gevechtsomstandigheden in de eerste
linie zich zoo gunstig ontwikkelden, was daarover zoozeer verheugd, dat hij
voorwaarts wilde gaan. Terwijl hij hiertoe het lichaam halverwege verhief bo
ven een verhevenheid, werd hij door een kogel getroffen die hem de buik
doorboorde, waarop hij met een plof neerstortte.
Zijn adjudant, majoor Matsuno, bedekte hem met het vaandel dat door den
2en luitenant lshii gedragen werd, zeggende: „mijnheer decommandant,
't is het vaandel!" Of hij dit nog verstaan heeft? Glimlachend greep hij de
kwast van het vaandel en terwijl hij nog zeide„adjudant, voorwaartsblies
hij kalm den laatsten adem uit.
Onmiddellijk nam de commandant van hetde majoor Tokizawa,
het commando op zich. Het behoeft niet gezegd te worden, dat officieren en
minderen van hetbij den dood van hunnen commandant zwoeren op
den vijand los te gaan.
Ineenstorten van de geheele vijandelijke linie.
De Toyamaonder commando van den kolonel Tokuno, die naar
rechts van de Kanazawawas verplaatst, ontwikkelde zich als volgt
links, de (het)dat den vorigen dag den commandant, majoor Ozawa,
had verloren en rechts, de (het)van Tarai. Voorwaarts werd gegaan
tot in de lijnIangkiaienHoungtche. Omdat de zich rechts bevindende rech-
tervleugelafdeeling, wegens het hevige vijandelijke vuur niet vooruit kon gaan
zooals men wenschte, plaatste decommandant, teneinde een zoo groot
mogelijke gevechtskracht te ontwikkelen, iets na 12 uur 's middags nog de
hoofdmacht van de Yamawakivan Matsuyama tusschen de rechter
en linkervleugelafdeeling. Deze tusschengeschoven afdeeling werd dus de mid
den afdeeling, het centrum.
Ongeveer 12 uur 's middags berichtten de vliegtuigen, dat de vijand succes
sievelijk in Westelijke richting terugtrok.
De eerste linie spreidde een grooten moed ten toon. Ongeveer 1 uur n. m.
had de gemengdede lijn Westranden Miachiang-Tieniuen bereikt, de
rechtervleugelafdeeling in hoofdzaak Kinkiat'angTchennkia (niet inbegrepen)
en de linkervleugelafdeeling Tchennkia—Uekiatche—Iangkialeou.
Versche zware artillerie snelt op het gevechtsveld toe.
De eerst 's morgens gelandeverplaatste zich met de meeste snel
heid naar een terrein aan de Zuidzijde van Kiangwantchenn om daar stelling
