De nieuwe reglementen nemen ten opzichte van den tegenstoot
en tegenaanval een meer bepaald standpunt in en vertoonen een
tendenz, de toepassing ervan meer aan banden te leggen.
Dit verschijnsel moet ook onze aandacht hebben, daar hetgeen
in onze gevechtsreglementen omtrent tegenstoot en tegenaanval
wordt gezegd gebaseerd is op de ideeën, die men daaromtrent
had in de eerste na-oorlogsjaren.
Terloops zij opgemerkt, dat de wijziging van ons Q.V.I., waar
bij het doen van tegenstooten aan geen kleiner onderdeel dan de
sectie (de compagnies-reserve) wordt voorbehouden, reeds als een
eerste poging in die richting is te beschouwen.
Het doel van deze beschouwingen is dan ook een steentje bij
le dragen, teneinde tot een juistere waardeering van den tegen
stoot in het raam van de verdediging te komen.
Daarbij komt nog de factor, dat n.m.m. van alle handelingen,
die zich gedurende het gevecht hetzij aanvallend, dan wel verde
digend kunnen afspelen, de hiervoren genoemde operaties wel
de moeilijkste zijn, en aan de uitvoerders van hoog tot laag de
zwaarste eischen stellen.
Eigenaardig doet het dan ook aan, dat in onze gevechtsvoor
schriften de betrekkelijke materie vrij stiefmoederlijk is behandeld
en zooals de geachte schrijver van het artikel „opmerkingen over
het A.T.V. en het G.V I." in de Nos. 1 en 3 van dit jaar van het
l.M.T. verschenen, aangeeft, niet van eenige verwardheid is vrij te
pleiten, terwijl de beoefening in vredestijd van bedoelde han
delingen een dusdanige voorbereiding eischt, wil een tegenstoot
qua oefening goed verloopen, dat men gerust kan zeggen, dat
deze handeling practisch niet beoefend wordt.
Zooals reeds hiervoren werd opgemerkt, valt in de buitenlandsche
reglementen en voorschriften in het algemeen ten aanzien van de
actieve handelingen in het raam van de verdediging een vaststaande
splitsing te onderkennen, n. 1. tegenaanvallen (contre-attaque pre-
vue, Gegenangriff) en tegenstooten (contre-attaque immediate,
Gegenstosz).
Een omschrijving van beide zou als volgt kunnen luiden
„Een tegenaanval is een handeling van een zekere uitgebreid
heid, die niet overhaast mag worden uitgevoerd, integendeel
methodisch dient te worden opgezet en waarvoor wordt vereischt
een voorbereiding van en ondersteuning door artillerie-vuur.
Een tegenstoot daarentegen is een vlot verloopende handeling
door kleinere afdeelingen, waarbij snelheid van handelen op den
voorgrond staat".
Passen wij deze omschrijving toe op de in onze voorschriften
aangehaalde voorbeelden van actieve handelingen in de verdediging,
dan vallen deze onder de catagorie „tegenstooten", hoewel onze
reglementen de benamingen tegenaanvallen en tegenstooten door
elkander gebruiken, (zie hiervoor ook het reeds eerder genoemde
artikel van den kapitein P. Scholten).
700
