773
terwijl uitzicht in het terrein zeer moeilijk was. De artillerie was niet bij machte
het tempo van de infanterie te volgen. Een zeer ongunstige factor hierbij was
nog, dat het terrein, waardoor de artillerie verplaatst moest worden, zeerbe-
boscht en moerassig was en aan het verkeer ernstige belemmeringen in den weg
legde. Een buitengewoon onaangename samenloop van omstandigheden der
halve, waarbij nog kwam, dat de infanterie tot staan werd gebracht op een
kaal terrein, waar zij aan een zeer hevig vuur werd blootgesteld.
In dergelijke gevallen, aldus schrijver, waarbij de toestand een „rück-
sichtlose" vervolging eischt, terwijl het terrein hier ernstige belemmerin
gen schept, behoort de artillerie niet, zooals hier gebeurde, onder de bevelen
van den hoogsten artillerie commandant te blijven, doch bij de infan
terie te worden ingedeeld en onder haar bevelen gesteld. „Der weichende
Feind wird sogar mit Vorliebe breite Abschnitte und lange Engen auswahlen,
um dort die nachdrangenden Vorhuten abzustreifen. Dan besteht immer die
Oefahr, dasz die Inf. durchgeht und jenseits des Hindernisses dem feindlichen
Geschutzfeuer zum Opfer fallt, wahrend die Art. diesseits bleibt und ausge-
schaltet ist. Das laszt sich nur vermeiden durch eine weitgehende Unterstellung
der Art. unter die inf. Die Verfolgung wird ohnehin eine einheitliche und ge-
schlossene Verwendung gröszerer Art. Einheiten weder erfordern noch erlauben.
French artillery Doctrine.
Onder dezen titel geeft Maj. WOOD, gewezen leerling van de „Ecole de
Guerre" in „the Field Artillery Journal" van Mei/Juni 1932 een beknopt en
duidelijk gesteld overzicht omtrent de Fransche denkbeelden betreffende het
gebruik van de artillerie, waarvan in dit uittreksel de voornaamste punten
zullen worden weergegeven.
„By means of his artillery a commander, even of the highest grade, is able
to intervene immediately and forcibly in battle with powerful concentrations
of fire over extensive and deep zones of action" Vuuruitwerking. Deze is
van materieelen en moreelen aard de onderscheiding wordt in dit verband
gemaakt tusschen „fire for destruction" en fire for neutralization". De artillerist
hecht echter weinig waarde aan deze indeeling, omdat hij weet, dat de mate
van neutraliseering afhangt van de werkelijke verliezen en de voortdurende
bedreiging daarmede. Vandaar dat hij op het gevechtsterrein steeds zijn pro
jectielen op het doel zal trachten te brengen en streeft naar een met juisthed
afgegeven vuur.
„Zone Fire" De nadruk wordt gelegd op dit vuur, het eenig middel om
bewegende doelen te bereiken door „the zone of immediate movement" met
vuur te beleggen. Het sorteert slechts effect, indien het binnen een bepaalden
tijd met voldoende dichtheid kan worden afgegevenvandaar gebruik van de
artillerie en masse". De consequentie van dit gebruik is een gecentraliseerde
commandovoering. Schrijver behandelt dit onderwerp verder in verband met
opdrachten, welke de artillerie zal krijgen te vervullen. Gewezen wordt nog
maals op het groote belang van „vuurconcentraties". „To command artillery
is to maneuver its fire. To maneuver artillery-fire is to combine and coordinate
the action of different units for the attack of the various objectives assigned
by the higher command. Maximum effect will be attained usually by attacking
the objectives with sudden and powerful concentrations of fire".
Schrijver wijst er nadrukkelijk op, dat de verdeeling van de artillerie in di
visie- en korps-artillerie niet star mag zijn, zoodat gebeurlijk een concentratie
van alle artillerie op eenzelfde doel mogelijk moet zijn.
Met betrekking tot „artillerie-groepen" wordt opgemerkt, dat „a groupment
is composed of various battalions (afdeelingen) or batteries placed under the
same command for the execution of a common mission in the same normal
zone
Het artikel, waarop nog een vervolg zal verschijnen besluit met een korte
verhandeling van het gebruik van de divisie- en korpsartillerie, waarop nog
nader zal worden teruggekomen.
