4ULu,. ^Brfl
De vullingbus zat direct aan het gelaatstuk vastgeschroefd en
was dus verwisselbaar. Aanvankelijk waren bij deze maskers de
vullingbussen gevuld met chemicaliën, die bepaalde gassen door
ontleding onschadelijk maakten. Hetzelfde bezwaar als van de
Cagoules gold dus ook hiervoor, n. 1. dat hierdoor slechts tegen
bepaalde gassoorten bescherming werd verkregen.
Later werden de vullingbussen dan ook algemeen gevuld met
z. g. „geactiveerde kool", een stof, die de eigenschap bezit om
gassen in het algemeen, op te slorpen, vast te houden, of te adsor-
beeren, zooals dat heet.
Wat gasdichte afsluiting betreft, waren deze maskers verre van
volmaakt te noemen; immers is een gasdichte afsluiting ter weers
zijden van den neus, door de geprononceerde overgangen van
dit orgaan naar het gelaat en ook door de groote verscheiden
heid van uiteenloopende vormen van dit orgaan, haast onmogelijk
te bereiken, terwijl men weer verviel in de oude bezwaren, die
een aparte bril voor de oogen met zich meebracht, n. 1. het op
treden van gas-lekken op die plaatsen
Toch hebben de Engelschen dit maskertype gedurende twee
jaren in min of meer gewijzigden vorm gehandhaafd, en ook in
het Hollandsche Leger is dit gasmasker langen tijd gebruikt (mas
ker B en C). De vullingbus, waarvan dit maskertype voorzien
was, vormde al een groote verbetering en dit systeem werd dan
ook overal toegepast. Echter waren de bussen, door hun directe
bevestiging aan het gelaatstuk, aan een bepaalde grootte gebon
den. Een volumineuze vullingbus toch zou het uitzicht en de
bewegingen van het hoofd ernstig belemmeren, terwijl door het
gewicht gevaar bestond voor scheeftrekken van het gelaatstuk,
waardoor weer gaslekken zouden ontstaan.
Door deze beperking in grootte werd automatisch de „levens
duur" der bussen begrensdherhaaldelijk moest vernieuwing
plaats hebben, omdat de bussen uitgewerkt waren.
TTluiM-nj- TflcuJuA,
850
