individu voor den dienst te velde, bleek ook al spoedig in den wereldoorlog. Met de erkenning van het principe „zorg voor de instandhou ding en zoo spoedig mogelijk herstel van de individueele slag vaardigheid" als eerste doelstelling van den geneeskundigen dienst in tijd van oorlog, beseffen wij tevens haar groote, specifiek militair-tactische waarde. Desniettemin is gedurende de verschillende generaties de ge neeskundige dienst in oorlogstijd door de leeken slechts beschouwd als een sympathieke organisatie, met als hoofddoel de individueele verzachting van het lijden door den krijg veroorzaakt. Het maakte dikwijls den indruk alsof ook door de regeering en legerautori- teiten, zij het onbewust, deze algemeene, doch niet geheel juiste opvatting werd gestimuleerd in de verwachting, dat daardoor de offervaardigheid van het publiek en het aanbieden van bijstand, voor wat betreft vrijwillige ziekenverpleging, a.a. zou worden bevorderd. De ervaring heeft aangetoond, dat een doelmatig uitgeruste geneeskundige dienst door het voorkomen van epidemieën, het vlot afvoeren van gewonden naar doelmatige, goed toegeruste kwartieren, door bekorting van den verpleegduur in de hospitalen, door verbeterde methode van behandeling en door een betere kennis van den invloed der oorlogsinspanning en vermoeienis op het individu, er niet alleen belangrijk toe bijdraagt een hoog moreel te onderhouden, doch tevens dat de prestaties van den medischen dienst een factor van beteekenis vormen bij de be oordeeling van de potentieele gevechtswaarde der troepen en bij de schatting van de benoodigde reserves achter het front, pro blemen, die door de hoogere stafautoriteiten onophoudelijk moeten worden onder het oog gezien. Het personeel van den geneeskundigen dienst in oorlogstijd zal altijd zijn sympathieke idealen van hulpvaardigheid en naas tenliefde bij de uitoefening van haar functies kunnen behouden; maar in het licht van de moderne krijgswetenschap zal de me dische organisatie evenzeer als de kanonnen der artillerie niet anders moeten worden beschouwd als een (wetenschappelijk) wapen, gelegd in de handen van den legeraanvoerder tot be haling van de overwinning. Oorlogsvoorbereiding in vredestijd. Onder de omstandigheden, zooals zij zich hebben ontwikkeld sedert den wereldoorlog, zijn de officieren van gezondheid zoo volledig in beslag genomen door hun medischen arbeid, dat zij over het algemeen weinig gelegenheid hebben zich bezig te houden met de studie van de veel omvattende taak van den M. Q. D. in oorlogstijd. Bovendien werken zij onder omstandig- 978

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1932 | | pagina 104