de Britsche expeditionaire troepen in Frankrijk in 1914, waarbij
werd geconstateerd, dat „verzuimd was een verantwoordelijk ouder
officier van gezondheid toe te voegen aan den staf der expeditie,
waardoor belangrijke vraagstukken betreffende het strategisch
gebruik der medische eenheden niet konden worden besproken
en waardoor elke schakel tusschen den geneeskundigen dienst
van het veldleger en den etappendienst ontbrak".
De harmonische samenwerking tusschen M. G. D. en generalen
staf, die in het Engelsche leger in het begin van den wereld
oorlog aanvankelijk ontbrak en later slechts onder den druk der
publieke opinie tot stand kwam, bleef tenslotte ook definitief
gehandhaafd als een eerste eisch voor het oplossen van de medisch-
militaire moeilijkheden in oorlogstijd.
Thans nog een enkel woord over
Het belang van de Militaire opleiding voor de
Geneeskundige taak te velde.
De geneeskundige dienst maakt een essentieel onderdeel uit
van het leger en mag niet beschouwd worden als iets op zich
zelf staands. Wanneer hij in oorlogstijd goed zal willen function-
neeren is daartoe een behoorlijke voorbereiding tot deze taak in
vredestijd noodig.
Indien daarbij het probleem van den gewondenafvoer meer werd
beschouwd als een „tactisch terugtrekken van troepen onder
speciale omstandigheden" zou dit onderdeel van de gevechts
handeling zich wellicht in een grootere belangstelling ook van
de zijde der troepencommandanten mogen verheugen. Zij zouden
zich er meer rekenschap van geven, dat het vraagstuk van het
verzamelen, afvoeren en verzorgen van de gewonden inderdaad
een belangrijk onderdeel van de krijgskunst vormt.
De omvang en intensiteit der geneeskundige oorlogsopleiding
wordt als vanzelfsprekend door de beschikbare financiën aan
banden gelegd, maar ten allen tijde zal als minimum effect moeten
worden bereikt een op militair medisch gebied goed getrainde
kern van officieren van gezondheid, berekend voor medisch-
taktische functies en in het bijzonder in staat tot het voeren van
een commando over de medische eenheden te velde.
Daarnaast zal steeds zóó veel geoefend kader van den hospi-
taaldienst beschikbaar moeten zijn, om althans de formatie van
dié medische eenheden, die direct te velde benoodigd zijn, te
kunnen bezetten.
Wanneer aan deze opleidingseischen evenals aan een soepele
samenwerking met den generalen staf wordt voldaan, is daarmede
een goede basis gelegd, waardoor verwacht mag worden dat de
militair geneeskundige dienst in een toekomstigen oorlog aan de
hem te stellen eischen op bevredigende wijze zal kunnen voldoen.
986
