Tot drie malen toe hebben de Chineezen pogingen gedaan, om
de verloren redoute terug te winnen, wat hun op dien dag echter
niet lukte.
De 3e colonne verging het slechter; gekomen op de sawahen
bestemd om een schijnaanval te doen, moest deze colonne de
aanvallen van de uit de buitenversterkingen verdreven of vluch
tende Chineezen afweren en werd zelfs teruggedrongen naar de
landingsplaats en gedwongen om te embarkeeren.
Voorloopig was dus wel succes bereikt, doch de nadeelen van
de zwak opgezette expeditie zouden zich spoedig doen gevoelen.
De Exp. Commandant, die in den strijd gewond was geraakt,
moest het commando overgeven aan den oudsten Kapitein, en werd
naar het schip getransporteerd, waar hij na zijn rapport te heb
ben samengesteld, overleed.
Ter eere van dien braven Commandant, kreeg de versterking,
die later op den heuvel Peniemhoengan werd ingericht en waar
de Overste werd begraven, den naam van „Fort Sorg" en zulks
op last van den toenmaligen Gouverneur-Generaal.
Vragen wij ons eerst af, hoe de tactische opzet van de manoeu
vre was. De situatie van de verdediging in aanmerking genomen,
was het juist om met meerdere colonnes op te rukken om den veel
sterkeren vijand tot diversie te dwingen. Terecht werd het zwaar
tepunt van de actie gelegd bij de colonne, die de omtrekking
uitvoerde. Het gebruik van de hulptroepen voor een secundaire
taak was goed en zelfs het échec van deze troepen, had geen
invloed op de verrichtingen van de beide andere colonnes.
De Kapitein Baden, die intusschen het commando had overge-
kregen, bleek niet op de hoogte van de instructiën; bovendien
had genoemde Kapitein geen gelegenheid gehad, bijzonderheden
te vernemen, omdat op het tijdstip, dat die officier uit de gevechts
linie terugkwam in de redoute, de Overste Sorg was getranspor
teerd naar het schip en de Luitenant-Adjudant was medegegaan
teneinde den Exp. Commandant te assisteeren bij het opmaken
van het verslagdeze officier werd zelfs later belast met het
overbrengen van het rapport naar Java.
Het gemis van een 2en bevelhebber deed zich dan ook weldra
gevoelen.
Eenmaal in de redoute zijnde, werden de troepen al spoedig
door de Chineezen gedeeltelijk ingesloten.
Behalve dat deze laatsten herhaaldelijk aanvallen deden, met
de bedoeling hun versterkt kongsihuis te hernemen, wierpen zij
om de redoute versterkingen op, gaven van hoogergelegen berg
hellingen plongeerend vuur af op de intusschen door de tot
bivak ingerichte versterking en staken den pasar in brand.
De Kapitein Baden, die door samenloop van omstandigheden
in een vrij onaangename positie was komen te verkeeren, en
900
