door loting, terwijl elk land de volgorde van zijn eigen equipe
leden vaststelde. Met liet dan rijden in volgorde der loting eerst
alle Nos 1 van elk land, dan de Nos 2 en daarna de Nos 3.
Holland lootte zeer ongunstig (No. 2); na onderling overleg werd
de volgorde bepaald op Duiveltje, Henk, Marcroix. Ik moest dus
rijden als No. 2. Dit heeft in de dressuur het groote nadeel, dat
als regel de eerste nummers lager beoordeeld worden dan latere,
die op gelijke hoogte staan. Ook in het springconcours heeft het
het nadeel, dat men niet heeft kunnen uitvinden welke fouten
tengevolge van eigenaardigheden in het parcours als regel worden
gemaakt. In de uithoudingsproef heeft men het voordeel, dat men
als regel meer van de koelte profiteert.
De dressuurproeven verliepen voor de Nederlandsche equipe
boven verwachting goed, de paarden gingen beter dan zij ooit
tevoren gedaan hadden, vooral Henk en Duiveltje zetten hun
beste beentje voor. Marcroix ging uitstekend, zooals we dat van
hem verwachtten, maar vond het terrein te hard en te glad, zoodat
Pahud al zijn groote routine en kennis te pas moest brengen om
hem in zijn besten vorm te laten zien.
Groot was onze verbazing, toen wij 's avonds den uitslag ver
namen, n. 1. Marcroix 3, Henk 7 en Duiveltje 8. Deze plaatsing
had niemand verwacht en de stemming was dan ook dien avond
beneden peil.
Hierbij kwam nog, dat de geheele administratie zelfs geen af
spiegeling was van de keurige organisatie in 1928.
De dressuur was om half één afgeloopen en des namiddags
om 4 uur kon nog niets medegedeeld worden. Eindelijk om half
vijf werd iets bekend, maar de cijfers van de juryleden zijn zelfs
thans nog niet ontvangen, bijna 2 maanden na de wedstrijden.
In 1928 werd een half uur na den wedstrijd een gedrukte staat
aan iedereen verstrekt, waarin alle cijfers en uitslagen vermeld
waren.
Dienzelfden dag kon eerst om half zes het steeple-parcours
geloopen worden en om 6 uur werd pas de teekening van het
wegparcours verstrekt, dat nog gedeeltelijk in het duister werd
nagegaan. De cross-country was reeds den dag vóór de dres
suurproeven geloopen op verzoek van bijna alle deelnemers.
Het steeple-parcours bleek bij het loopen eenige slooten te
bevatten, waartegen zelfs de Amerikanen opkwamen en op voor
stel van Maj. Chamberlain en Col. Scott van het Amerikaansche
leger werd besloten, aan de Leiding mede te deelen, dat den vol
genden dag niet zou worden gereden als deze hindernissen niet
werden gewijzigd. Reeds weken tevoren had Majoor Labouchère
op deze hindernissen aanmerking gemaakt. Thans werden zij in
«den nacht met kunstlicht nog gewijzigd.
Den tweeden dag werd de uithoudingsproef gehouden.
1093
