Deze bestond uit: le een wegparcours van 7 KM, af te leg
gen in 29' 10";
2e een steeple lang 4 KM, met 16 hin
dernissen, af te leggen met een tempo
van 600 M per minuut, dus in 6'40";
3e een wegparcours van 15 KM, at te
leggen in 1 u. 2'30"
4e een cross-country van 1 KM. af te leg-
leggen met een snelheid van 450 M.
minuut, dus in 17'46";
5e aansluitend aan de cross-country moest
over vlak terrein nog 2 KM in galop
afgelegd worden met een tempo van
333 M. per minuut dus in 6 minuten.
Beschouwen wij de onderdeelen afzonderlijk dan krijgen we
ad. le de snelheid van het wegparcours is 14 2/5 KM per uur,
dus voor normale vlakke wegen moet reeds een groot gedeelte
in galop worden afgelegd. Hier had men het le wegparcours
door de bergen geleid, langs een voortdurend stijgenden weg,
met tweemaal een zeer steilen afgang over een groote hoogte en
langs een smal paardenpaadje langs een bergrand.
Het gevolg was dat men deze dalingen slechts in stap kon
doen, zoodat men het overige gedeelte, dat bergop ging, geheel
moest galoppeeren.
ad. 2e De steeple voldeed in geen enkel opzicht aan de minste
eischen, welke men aan een steepleparcours mag stellen. Er waren
16 hindernissen bestaande uit 10 heggen hoog 1,40 1,48 M
(vast gedeelte 1,25 M) en breed 1 M; 3 z.g. Liverpools be
staande uit een sloot, waarachter een soortgelijke heg als hiervoor
genoemd; de hoogte van deze hindernis was 1,50 M bij een
diepte van 3 M. Het was een dusdanig zware sprong, dat ik
zelf niet geloofde hem heelhuids te kunnen nemen, verder 2 droge
slooten van 4 M en een natte sloot van 4,50 M, met vóór de
slooten een schuine heg van 60 cM. De hindernissen hadden
een breedte in front van slechts 4'/2 M en waren van ijle vleugels
voorzien.
De baan liep in een kronkellijn met vele bochten over de
bovenomschreven terreinen van de Riviera Club en was alleen
aangegeven door hier en daar een roode en witte vlag. Het was
een groote kunst om den weg niet kwijt te raken en toch het
tempo te halen.
ad. 3e Het 2e wegparcours moest wederom met een snelheid
van 14 2/5 KM per uur gereden worden. In Holland had men
dit wegparcours geleid over zachte zandwegen en had men de
wegkruisingen nog met zand bestrooid.
Hier ging het wegparcours vrijwel geheel over asphalt- en
betonwegen zonder bermen, terwijl hier en daar een hoek over
1094