van de cross gevormd werd door een soort galg van 2'/2 M op 10 M na den laatsten sprong, zoodat het eenige stuurmans kunst vereischte om niet naast de eindvlaggen te komen. Het laatste wegparcours moest onmiddellijk aansluiten aan de cross, terwijl niet in draf of stap mocht worden overgegaan. De 2e dag had tot gevolg, dat het aantal deelnemers tot negen geslonken was. Gezien het zeer zware parcours viel dit aantal nog mede, echter konden nog altijd uitvallers komen bij de keu ring op den volgenden dag. Van de equipes waren alleen de Amerikaansche en de Hollandsche nog voltallig. De majoor Chamberlain had een zeer ernstigen val gemaakt, zoodat getwij feld werd of zijn paard den volgenden dag het springconcours zou kunnen meemaken. De Hollandsche paarden waren alle in goede conditiezij waren wel moe, maar gaven niet den indruk overnomen te zijn. Na afloop van de uithoudingsproef werden de paarden per auto naar de stallen vervoerd en werd hun een uurtje rust ge geven, waarbij wijzelf ons een weinig restaureerden. Daarna werd een aanvang gemaakt met de verzorging der paarden. De ver zorging bestond uit een massage van de voornaamste spiergroe pen met embrocation, verder werden de beenen met zeep gewas- schen en gemasseerd met embrocation na het poetsen werden de beenen gezet in een verband met antiphlogystine, terwijl de hoeven in zakjes met een mengsel van warme lijnmeel en koemest wer den gedaan. Deze zakjes werden na enkele uren weer afgenomen teneinde de paarden niet te beletten te gaan liggen. Als voer werd direct na thuiskomst een warme slobber gegeven van zemelen. Vóór donker werd nog even gekeken of de paarden rad waren, hetgeen gelukkig het geval bleek te zijn. Den volgende dag werd het verband van antiphlogystine afge nomen, werden de beenen nog wat opgewreven en kregen de paarden wat lichte beweging om de stijfheid van den nacht weg te nemen. Om 11 uur had de keuring plaats van alle overblij vende paarden. Alle werden goedgekeurd, alleen het paard van Majoor Chamberlain gaf aanleiding tot eenige discussie. Het springconcours vond plaats in het stadion, waarheen de paarden per vrachtauto werden vervoerd. Een groot bezwaar was, dat in de nabijheid van het stadion geen gelegenheid was om de paarden behoorlijk te rijden en in te springen, zoodat zij di rect op vrij hooge hindernissen moesten worden losgelaten. Het parcours was zeer ingewikkeld met vele bochten en scher pe wendingen en was lang niet eenvoudig. Was Marcroix bij de uithoudingsproef van de 3e naar de 2e plaats gegaan, thans ge- gelukte het hem op de eerste plaats te komen. Een overwinning, die niet gauw herhaald zal worden. Duiveltje plaatste zich zesde en Henk kwam op de 9e plaats, waardoor Holland 2e werd in den landenwedstrijd. 1096

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1932 | | pagina 104