1105 waarbij liefst vrouwen en kinderen, als dekking en maskeering en schieten met voorliefde uit vensters en dakramen. In het huis springen zij van het eene naar het andere raam, geven nimmer twee schoten achtereen uit hetzelfde ven ster af en trachten op deze wijze de in de stad of het stadsdeel binnenruk kende troepen zware verliezen toe te brengen. Dat zij zich alles permitteeren blijkt wel uit het feit, dat de spartacisten tijdens htt oproer in München meest al van een drietal armbanden voorzien waren (een roode, een witte en een roode-kruis armband), die naar gelang van den toestand werd gebruikt. In een kelder van een bestormd huis werden bv. vele oproerlingen met roode- kruis armbanden aangetroffen. Ook misbruik van de roode-kruis vlag en dum-dum kogels zijn uiteraard gebruikelijk. Op de spartacisten werd een gevechtsvoorschrift gevonden, waaruit door schr. hier en daar een greep wordt gedaan. De aanval is de beste verdediging" staat als motto boven het voorschrift, dat verder voor den opmarsch, bezetting, aanval en verdediging aanwijzingen geeft. Tijdstip van opmarsch of intocht valt in de eerste morgenuren, daar de burgerij dan in den slaap wordt overvallen. Wanneer de spits op tegenstand stoot, moet er steeds aangedacht worden, dat een vrij schootsveld behouden blijft. Het hoofdgrondbeginsel bij straatgevechten is, zegt het voorschrift, vóór alles „Rücksichtslosester Waffengebrauch" De krachten moeten in gesloten verbanden in onderling verbonden macht centra bijeengehouden worden. Weinig posten, patrouilles van minstens 5 man. Bij den aanval op een gebouw moet de verdediger er van door scherp schutters en mitrs neergehouden worden, terwijl de stormafdeeling niet de door vuur bestreken ruimten moeten benutten, maar langs de huizen het te bestormen gebouw zullen naderen. Ook hier weer: „rücksichtslosester Waf fengebrauch". Geen gevangenen maken, vooral ieder „intellectueller Bürger" onmiddellijk neervellen. Wapens, munitie, kleedingstukken (schoenen, onder en bovenjassen, broeken) alsmede voorwerpen van waarde van dooden en gewonden afnemen. In het oord of stadsgedeelte, waar men meester is, „sofort rückzichtsloseste Beschlagnahme" doorvoeren. De verdediging van een gebouw niet in het gebouw kiezen. In het gebouw zelf een matige bezetting met eenige mitrs. Rond het gebouw een uitgebreid voorveld maken en daar de verdediging beweeglijk en door middel van tegen aanvallen voeren. De omliggende straten door barrikaden afsluiten (vooral rug beveiligen) en de hoekhuizen een sterke bezetting met veel mitrs geven, waarbij de mitrs in het bijzonder in erkers, achter hoekramen, op balkons enz geplaatst worden om de straten te kunnen enfileeren. Met een „Lieber das eigene Messer im fremden Blut, als das fremde Messer im eigenen Blut" eindigen deze aanwijzingen". Uit de Wijze van optreden van de weermacht", tegen oproerlingen achten wij het van belang het volgende te vermelden. „Het is zeer juist, dat bij interventie van de weermacht scherpe maatrege len niet kunnen worden voorkomen. Doch dgl. harde maatregelen zijn meestal de mildste, omdat zij het snelst resultaat hebben. Deze woorden door Minister voor de Rijksweer Von Schleicher op 26 Juli j. 1. voor de microfoon gesproken, typeeren het optreden van de weer- wacht bij binnenlandsche onlusten". De bevolking moet door den troep, die bezonnen doch met ijzeren kracht optreedt, worden geïmponeerd. „Je scharfer, urn so humanerGeen „in geen geval schieten", „schieten met losse patronen" „in de lucht schieten", zeggen wij mèt schr. Wel moet, zooals indertijd de M. v. O. Lambooy als zijn oordeel bekend stelde, het aangewende middel evenredig zijn aan het gestelde doel. „Tusschen niets doen en het bloedbad, aangericht door den generaal Dyer te Amritsar, die tot het tegengaan van een verboden betooging, gebruik maakte van mitrs, ■ligt een ruime marge."

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1932 | | pagina 113