boxen en herhaaldelijk gingen liggen, ook bij minder goed weer. Naarmate we meer de tropische zone bereikten werden ereenige planken uit den zijwand genomen voor betere ventilatie. Door de paarden bij hun vertrek zwaar te dekken en dit geleidelijk te verminderen, was voor hen de overgang naar de warmte niet zoo groot. De beweging aan boord geschiedde door middel van een z.g. tredmolen. Dit is een instrument, waarbij het paard blijft staan, maar de vloer onder hem wegrolt. Door meer of minder helling te geven wordt de beweging van de vloer sneller of langzamer. Tijdens de reis hebben we herhaaldelijk de helling moeten wij zigen, daar de molen door het beter inloopen sneller ging, en het juist voor onze paarden beter was om op niet te schuinen bodem te loopen, wegens de daardoor wellicht ontstaande ge voeligheid in de peezen. Dagelijks werden de paarden op den tredmolen geoefend, in den aanvang 10 minuten, terwijl dit geleidelijk werd opgevoerd tot een half uurtjeenkele malen hebben de paarden tweemaal per dag 20 minuten gearbeid. Aangezien het loopen op den hou ten ongelijken vloer voor de paarden minder gewenscht was, is Luitenant Pahud op het idee gekomen om den vloer met een cocosmat te bedekken, waardoor een zachte veerende bodem werd verkregen. Uit Holland waren verschillende cocosloopers mede genomen om o. m. te dienen voor bedekking van het gladde ijzeren dek der booten. De reis verliep zeer rustig en de paarden hebben niet den minsten last ondervonden van de zeereis. Zij aten als wolven en zelfs de groote hitte in de Culebra Cut van het Panama-kanaal hebben zij buitengewoon goed doorstaan. Verblijf te Los Angeles. De boot arriveerde te Los Angeles op 4 Juli, een der grootste Amerikaansche feestdagen, zoodat we in het geheel niet gerust waren of we zouden kunnen lossen, want bijna niemand werkte op dien dag. Dank zij echter de zeer goede voorbereiding had de Hollandsche Consul, Dr. Hartog, het uitladen en het vervoer tot in de puntjes geregeld. De paarden werden vervoerd per auto, terwijl de bagage in oen aanhangwagen volgde. Onze gewoonte getrouw om de paarden nooit zonder toezicht te laten, werd besloten, dat Luitenant Pahud de stalling zou voorbereiden, terwijl ik met de paarden zou meerijden. De rit per vrachtauto van Wilmington naar Santa Monica, waar de stallen waren, duurde 2'/2 uur. De geheele reis hadden de paarden niet het minste opgeloopen, maar op de rit naar de stallen schrok Marcroix van een stuk vuurwerk, slipte en kon zich 1088

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1932 | | pagina 96