Verder was er een zandbaan waarop o. m. de polo pony's
werden afgegaloppeerd deze was zeer zwaar en vol losse steenen
zoodat verschillende paarden van de Zweden en de Japanners er
kreupel op geworden zijnwij hebben ons er niet aan gewaagd.
Ten laatste was er nog een zandpoloveld waarvan de bodem
overeenkwam met een macadamweg. Hierop hebben we eenige
malen gegaloppeerd, hoewel de paarden het zeer matig vonden.
Om nu de paarden toch voldoende op adem te brengen zijn
we gedurende langeren tijd gaan stappen in de bergen. De erva
ring bij de Indische klimoefeningen opgedaan, kwam ons wel te
pas, maar ondertusschen verstreken een tiental dagen zonder dat
we nog een oplossing voor het galoppeeren hadden gevonden,
toen plotseling redding kwam in den vorm van den Heer Will
Rogers, een bekend filmartist, die ons aanbood op zijn terrein
te rijden. De Heer Rogers beschikte over een particulier poloveld
met een grasbodem zoo zacht en mooi, dat we ons althans daar
niet iets idealers konden denken. We werden in het bezit gesteld
van een sleutel van het toegangshek tot zijn bezittingen en kon
den naar willekeur gebruik maken van alle terreinen. We waren
nu geredmet behulp van de cyclometer werd een baan opge
meten en met een chronometer controleerden we elke baan, die
gereden werd om een goed beeld te krijgen van de snelheden
der paarden en hen in het juiste tempo te trainen. De paarden
kregen nu dagelijks in de morgenuren hun galoptraining en 's
middags werd nu en dan van 4—6 dressuur gedaan. Deze wijze
van werken had het groote voordeel, dat op het warmste van
den dag de paarden rust hadden.
Deze oefeningen werden afgewisseld met klimoefeningen in
de bergen, springoefeningen, het afdalen van steile hellingen.
Herhaalde malen ondernamen we verkenningstochten om op de
hoogte te komen van alle bijzonderheden van het terrein, zoodat
wij niet voor verrassingen zouden komen te staan. Een van de
belangrijkste ontdekkingen die wij deden, was dat de cross-country
vele ups en downs zou hebben, zoodat dus hindernissen aan
den voet en op het einde van lange en steile hellingen zouden
kunnen geplaatst zijn. We zochten dan ook in de buurt van de
Riviera club naar een stukje grond, waar het mogelijk was hinder
nissen aan den voet en op den top van hellingen te plaatsen,
hetgeen ons gelukte. Het enorme voordeel dat we hiervan gehad
hebben, blijkt wel daaruit, dat het verder geen der buitenlandsche
equipes gelukt is om in hun geheel aan het eind te komen.
De laatste weken vóór den wedstrijd werd door ons herhaal
delijk het volledige dressuurprogramma gereden, waarbij Majoor
Labouchère als jurylid fungeerde.
De grootste zorg baarde ons het beslag der paarden. Uit Hol
land hadden we lichte wedstrijdijzers medegenomen, maar deze
lieten uit den aard der zaak een groot deel der zool vrij en
aangezien de bodem vol was met keien en steenslag, waren wij
1090
