de tanks in secties van drie machines werkten, kon men op
deze wijze drie opvolgende hindernissen overschrijden. Voorts
zou in iedere tanksectie een der machines op 100 m. voor
uitgaan, zoodoende het vijandelijke vuur neerdrukken en daar
door de beide volgende tanks beschermen bij het voorwaarts
voeren der infanterie.
De infanterie in losse, ijle formatie volgde onmiddellijk
achter deze tanks.
Terwijl nu de tanks een weg schoonveegden door de breede
hindernissen van ijzerdraad en het vijandelijk mitr. vuur bleven
neerdrukken, trad de infanterie op achter de tanks en het
artillerievuur als „moppers up" en bleef gereed om de
tanks te beschermen tegen vijandelijke artillerie op korten
afstand.
De eenige fout in dit tankplan was, dat en zulks ondanks
den raad van deskundigen de tanks aanvielen over het
geheele front inplaats van tegen bepaalde, uitgezochte
tactische punten, zoodat dan ook geen tank-reserve be
schikbaar bleef voor gebruik in latere gevechtsfasen.
De voorbereidingen werden getroffen met groote handigheid
en onder volkomen geheimhouding, terwijl met het oog op de
verrassing over een breed front aan beide zijden van
den eigenlijken aanvalssector gas- en rookaanvallen, „dummy-"
aanvallen met„dummy"-tanks, raids en schijnaanvallen werden
uitgevoerd.
Weliswaar werd de geheimhouding op het laatste oogenblik
nog door een Iersche gevangene in gevaar gebracht de Duit-
sche legercommandant v. d. Marwitz, sloeg echter tot op den
19en geen geloof aan dit bericht. Toen werd echter een tele
foonbericht opgevangen „Tuesday, Flanders", zoodat dien
nacht de troepen werden gealarmeerd en v. d. Marwitz nog
haastig een divisie kon aantrekken. Echter rekende hij op
het voorafgaand artillerievuur, dat uitbleef en zoodoende tot
een verrassing werd. Die verrassing werd bovendien nog
bevorderd door een vroege ochtendmist.
Op 20 November te 6.20 v. m. gingen de tanks en de
infanterie op ongeveer een front van 10 K.M. voorwaarts en
behaalden een demoraliseerend openingssucces op alle punten,
behoudens op het front bij Flesquières.
De oorzaak voor dezen ernstigen tegenaanslag was, dat de
cdt. van de 51e div., Harper, zijn eigen „methode" verkoos
boven de door het Tankkorps aanbevolen formaties, welke
door alle overige divisies waren aanvaard. Zijn voorste tanks
werden „rovers" genoemd, en gingen veel verder vooruit,
terwijl zijn infanterieformaties ook minder geëigend waren
om samen te werken met tanks. Overigens veroordeelde hij
het geheele Cambrai-plan als „a fantastic and most unmili-
tary scheme". Zoodoende bleef zijn infanterie te ver achter
127
