4. ZORG VOOR GASZIEKEN
door
S. VAN DAM,
Dirigeerend Officier van Gezondheid le klasse.
(Bespreking* van het artikel „Zorg voor gaszieken" door Majoor
dokter Charles C. Hillmann, van het Amerikaansche Leger, voor
komende in The Military Surgeen, Vol. 70 No. 6 van Juni 1932.)
Het gebruik van gassen als aanvalswapen is niet een uitvin
ding van den tegenwoordigen tijd. Gassen werden reeds gebruikt
door de Atheners en Spartanen vele eeuwen voor Christus en
waarschijnlijk zelfs nog vroeger door de Chineezen en Japanners.
Onze belangstelling voor gasoorlog echter dateert van af het eerste
gebruik door de Duitschers tegen de geallieerden in April 1915.
Ten einde de problemen, ontstaan bij het behandelen van gas
zieken te kunnen begrijpen, moet men zich een duidelijk beeld
vormen van de natuur en het tactisch gebruik van oorlogsgassen,
van de pathologische physiologie, wat betreft hun uitwerking en
van de pathologische laesies door de gassen veroorzaakt. Het
woord gas, samen met oorlog is wat licht gebruikt, want het houdt
in elke chemische zelfstandigheid, vast, vloeibaar, of in gasvorm,
gebruikt om zijn vergiftigende of prikkelende uitwerking op het
menschelijk lichaam. Dergelijke substanties worden, in het alge
meen gesproken in de lucht verspreid als dampen of giftige rook,
en oefenen hun werking uit op het personeel aan de besmette
lucht blootgesteld. Enkele van deze, zooals mosterdgas en lewi-
siet, werken ook door direct contact van de vloeistof met het
menschelijk lichaam.
Gasaanvallen kunnen op verschillende wijzen plaats vinden.
Bij den eersten en waarschijnlijk den meest verwoestenden, zij
het ook niet den zwaarsten gasaanval, werden 120 ton chloorgas ver
spreid over de Britsche strijdkrachten, van uit de Duitsche linies
over een zes-kilometer front. In dien aanval verloren de Engel-
146
I. ALGEMEENE BESCHOUWINGEN.
Voordracht gehouden op de militair-medische conferentie van 8 Aug.
1932 in het mil. hosp. te Magelang.
De combattante lezer, die meent dat hij op dit medisch onderwerp geen acht
behoeft te slaan, vergist zich. Red.
