opgeruimd. Dan moet er ook weer een regeling worden getroffen,
doch deze is eenvoudiger en van meer momenteelen aard.
De aanvrager zal dan in elk geval moeten opgeven de plaats
en den aard van het doel, alsmede de plaats waar de zich het
dichtst er bij bevindende eigen infanterie zich ophoudt.
Deze aanvraag komt bij dengene die te beslissen heeft of het
vuur zal worden gegeven en deze gezaghebbende regelt, als hij
het vuur toestaat, deze zaak met den betrokken artillerie-com
mandant. Deze regeling wordt den aanvrager bekend gemaakt
tegelijk met de mededeeling dat het vuur zal worden gegeven
en omvathet begintijdstip, den duur en soms ook den aard
van het vuur.
De aanvrager moet, ook al ziet hij onverwacht kans om, na
zijn aanvraag te hebben gedaan, ook zonder steun voorwaarts te
komen, het bericht op zijn aanvraag, dat natuurlijk ook negatief
kan luiden, afwachten.
De vraag is wel eens gedaan of onder dergelijke omstandig
heden een aangevraagd vuur niet gecanceld kan worden.
Zoolang er nog geen bericht omtrent het al of niet toestaan
is ingekomen, is het nog weieens mogelijk, doch als de regeling
van het vuur bekend is gesteld zal het meestal te laat zijn. Men
kan het in elk geval probeeren, doch ga in geen geval vooruit
vóór men bericht heeft, dat het vuur niet doorgaat. Dus men
wacht óf dit bericht, óf het vuur af; de bloote mededeeling dat
het vuur niet meer noodig is, geeft geen waarborg en men is
daarmede niet verantwoord.
Naar ik meen heb ik de gestelde vragen hiermede, zij het dan
beknopt, beantwoord.
475