Oogenblikkelijk verdwijnt het spook en niemand wist waar het vandaan was gekomen. Ondertusschen vielen echter vele verliezen te betreuren, waaronder één regimentscommandant. Wij noemden hiervoren reeds het woord „vuurpaniek" en bo venstaand voorbeeld moge in al zijn rampspoed reeds voldoende hebben aangetoond, hetgeen daaronder dient te worden verstaan. De „vuurpaniek" is weder het typische gevolg van den wil van den mensch, om onder de vreesaanjagende omstandigheden iets te doen, om op een of andere wijze uiting te kunnen geven aan de opgekropte zenuwspanning, om te kunnen handelen tegen het vermeende gevaar voor eigen lijf en leven. En wat is dan natuur lijker en logischer, dan dat de man grijpt naar zijn wapen, waarin hij, dank zij een zorgvuldige en moeitevolle opleiding, zijn ver trouwen heeft gesteld Doch één schot van het in angst verkee- rende individu kan „de hel doen losbarsten". Het schot werkt suggestief op de radelooze massade individuen kunnen geen weerstand meer bieden aan de zich opdringende geestelijke in fectie de vuurpaniek breekt los. Ter nadere illustratie nog drie andere gevallen. Voorbeeld 5. In den nacht van 21/22 Augustus 1914 ontstond in een bosch bivak bij Alberschweiler bij een z. g. Ersatz-Brigade" een vuur paniek, waarbij eveneens door de troepen als razenden in alle richtingen werd geschoten. De paniek kostte aan 34 personen het leven. Door voortdurend blazen van het signaal „ophouden met vuren" werd de paniek ten slotte beteugeld. Eenige aanlei ding is nooit bekend geworden. Voorbeeld 6. Op 26 Augustus 1914, de eerste dag van den slag bij Koma- row, eischte de paniek reeds haar offers. Een echelon van de 26e Infanterie-divisie, welke achter den linkervleugel van het 4e O.-H. leger oprukte, brak na een korte rust in den avond van dezen dag nogmaals op, ten einde de aansluiting met het overig gedeelte van de divisie tot stand te brengen. De troepen hadden den geheelen dag gemarcheerd. Tijdens dezen marsch ontving de commandant het divisiebevel voor de legering en gelastte op grond daarvan keert te maken en naar het aangewezen legeringsrayon terug te marcheeren. Nadat de troepen rechtsomkeert hadden gemaakt, vielen bij de achter hoede (de oorspronkelijke voorhoede) eenige schoten. De rijpaar den braken los en gingen er tusschen uit. Toen weerklonk de kreet„Kozakken" en onmiddellijk daarop waren het 9e en het 10e regiment in een hevig vuurgevecht gewikkeld, echter niet 610

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1933 | | pagina 12