tijdens den marsch als in de legeringsplaatsen een dusdanig aantal manschappen en kader, met de verzorging van de paarden belast, aanwezig moeten zijn, dat onmiddellijk bij het eerste begin van onrust onder de dieren, doelbewust en zakelijk kan worden opgetreden, opdat de rust zoo spoedig mogelijk kan worden hersteld en uitbreiding van het gevaar in den kiem kan worden gesmoord. Bij de cavalerie-afdeelingen dienen zenuwachtige paarden nim mer aan het hoofd van een colonne te worden geplaatst. Steeds moet zooveel mogelijk tempo worden gereden. Bij teruggaande bewegingen zette men den troep niet in beweging, alvorens de commandanten der afdeelingen hun plaatsen hebben ingenomen, terwijl het aanbeveling verdient, dat ook onder de hachelijkste omstandigheden de commandant van het geheel aan het hoofd der colonne rijdende het tempo aangeeft en dit met ijzeren hand doet opvolgen. De enkele minuten tijd, welke deze handelingen meer zullen vragen dan een (te) groote vlotheid zouden eischen, kunnen wellicht de gevechtswaarde van de afdeeling in stand houden en tientallen menschenlevens sparen. Een klassiek voor beeld van het voorkomen eener paniek bij cavalerie volgt hieronder. Voorbeeld 11. De generaal Von Steinmetz had in den namiddag van 18 Augustus 1870 de le cavalerie-divisie bevel gegeven op te mar- cheeren, den vijand te attakeeren en den aanval eerst te stoppen bij de borstweringen van Metz. De divisie moest tot het uitvoe ren van deze opdracht van Gravelotte langs den, een nauw défilé vormenden, straatweg het diepe ingesneden dal van de Mance overschrijden. Het aan het hoofd van de colonne marcheerende 4e Ulanen-regiment was ongeveer tot Saint-Hubert genaderd, toen een hevig vijandelijk vuur verder voorwaarts gaan onmogelijk maakte. Het Kurassier-regiment onder commando van Luit.-Kol. Von Pfuel bevond zich op dat oogenblik in marschcolonne in het dal en stond onder artillerie- en infanterie-vuur. Het artille rievuur was echter te hoog gericht, terwijl de kurassen voldoende bescherming boden tegen de geweerkogels. De divisie-commandant, die zich bij het regiment Von Pfuel bevond, besloot terug te gaan en beval het signaal „rechtsom keert" te doen blazen. Geen van de trompetters der regimenten nam echter het signaal over, daar de divisie-commandant zelf het blazen van dit signaal had verboden. Volgens de geschiedenis van het regiment Kurassiers gaf nu overste Von Pfuel de volgende bevelen „Eskadrons-commandan ten aan den staart! Richten! Met drieën rechtsomkeert marsch! HaltRichtenVervolgens reed de overste in stap langs de marschcolonnes, verbeterde hier en daar de richting, liet vervolgens in stap afrijden en versnelde later het tempo tot draf, waarbij hij zelf aan het hoofd der colonne het tempo bleef aangeven. Wordt vervolgd). 618

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1933 | | pagina 20