De term „het gebrek" dat door zijn zetel later tot verhooging van
pensioen aanleiding zou kunnen geven, zal dus zeker in de eerste
plaats slaan op letsel, dat aan ledematen en oogen is toegebracht.
Het is echter in de praktijk gewoonte geworden, om ieder
officier, die een letsel van eenige beteekenis heeft bekomen, voor
een geneeskundige commissie te doen verschijnen, om in een
geneeskundige verklaring en in de „aanteekeningen der genees
kundige commissie" den bestaanden toestand vast te leggen,
die dan bij eventueel latere ongevallen van nut kunnen zijn.
Een 6e reden om voor een geneeskundige commissie te ver
schijnen is voor officieren en onderluitenants het feit, dat zij
gedurende zes maanden hoegenaamd geen dienst hebben kunnen
doen. In zulk een geval kunnen uiteraard dus alleen zij verkeeren,
die öf in een hospitaal zijn opgenomen öf thuis ziek hebben
gelegen. Zulke officieren en onderluitenants moeten n. 1. in dat
geval op non-activiteit worden gesteld, maar dit mag niet ge
beuren, indien er niet van te voren een millitair geneeskundig
onderzoek heeft plaats gehad.
Het is waar, dat dit militair geneeskundig onderzoek ook ver
richt mag worden door een Plaatselijk Eerstaanwezend Officier van
Gezondheid, doch in dat geval moet het certificaat geviseerd
worden door den betrokken gewestelijk eerstaanwezend officier
van gezondheid.
Doch zulke gevallen zullen zich niet veel voordoen in de prak
tijk, omdat er in die zes maanden wel aanleiding zal zijn geweest,
om dien officier of onderluitenant naar een plaats te evacueeren,
waar wel een commissie is gevestigd.
Een 7e reden om voor een commissie te moeten verschijnen
vormt het feit, dat een militair gedurende twee jaren tijdelijk
ongeschikt voor den velddienst is geweest.
Dit zijn wel de voornaamste redenen om voor een commissie
te moeten verschijnen.
Tot nu toe werd alleen nog maar gehandeld over de samen
stelling der commissies, de plaatsen, waar ze gevestigd zijn, over
de autoriteiten, die haar oordeel mogen inwinnen, over de rede
nen, waarom militairen voor een commissie moeten verschijnen;
thans een enkel woord over het eigenlijke werk der commissies.
Zooals bekend is wordt op plaatsen, waar een commissie is,
een van de oudere officieren van gezondheid aangewezen als z.g.
„commissiedokter", wiens taak het is om iemand voor te bereiden
voor de commissie.
Hij moet het geval van tevoren heelemaal uitpluizen om het
als een gaar gerecht aan de commissie te kunnen voorzetten.
Om dit te kunnen doen, zal het wel eens noodig zijn, nog ver
schillende gegevens op te vragen, vooral, als het een kwestie
betreft, waarbij de betrokkene zijn gebrek of ziekte meent te
moeten beschouwen als ontstaan in en door den dienst.
643
