De Inlandsche pers kon zich over het algemeen zeer goed met
het manifest vereenigen.
5. Padvinderijen.
In 1912 werd onder de leerlingen van de Europeesche scholen
te Batavia de eerste Indische padvindersafdeeling opgericht. Dit
voorbeeld vond in de Inlandsche wereld spoedig navolging, al
kon men dan ook nog niet van bepaalde organisaties spreken.
Het waren meer groepjes kinderen (ook ouderen), die aange
trokken door de uniformen en het sportieve in de padvinderij, in
allerlei costumes erop uittrokken en woudloopers-alluresaannamen.
Langzamerhand kwam hierin verandering toen de Inheemsche
politieke partijen er zich van bewust werden, welk een uitgebreid
gebied van mogelijkheden zich in de padvinderij voor hen opende.
Vooral in den communistischen tijd werd getracht de jeugd voor
zich te winnen. De P. K. I. wendde zich daartoe tot de Sarekat
Rajat-en andere roode S. I.-scholen; de leerlingen hiervan werden
doordrongen van de roode ideeën en vormden zoodoende een
communistisch jeugdleger.
In de laatste zes jaren hebben vele Inheemsche vereenigingen
padvindersafdeelingen opgericht. Meerdere dezer afdeelingen sloten
zich bij elkaar aan in een federatie de „Persaudaraan Antara Pandoe
Indonesia (P.A.P.I.); de fusie van jeugdverenigingen in de Indonesia
Moeda bracht als padvindersorganisatie de „Kepandoean Bangsa
Indonesia" (K. B. I.). De sterke padvindersafdeeling van M. D.
„Hizboel Wathan" bleef onaangesloten.
De pogingen van de Nederlandsch-Indische Padvinders Veree-
niging (de Nederlandsche organisatie van padvinders) om ook de
Inheemsche padvinders zich bij haar te doen aansluiten heeft
weing succes gehad, blijkbaar strekt de non-coöperatie zich ook
in deze richting uit.
Hoewel nog altijd door de Inlandsche politieke partijen van de
padvindersorganisaties gebruik gemaakt wordt om de jeugd in
nationalistischen zin op te voeden, schijnt er een zekere strooming
te ontstaan, die zou wijzen in de richting van het internationa
lisme, zooals dit ook door den vader der padvinders Baden Powell
is gepropageerd.1)
6. Onderwijsinstellingen.
Hoewel zeer vele Inheemsche vereenigingen hun eigen scholen
hebben, is de meest bekende instelling op het gebied van In-
landsch onderwijs zeker wel het Taman Siswo-instituut, staande
onder Ki Adjar Dewantoro (vroeger Soewardi Soerianingratzie
hiervoor onder „De politiek in het verenigingsleven").
661
Petrus Blumberger: De Nationalistische Beweging in Nederlandsch-Indie,
blz. 422.