De Inlandsche pers kon zich over het algemeen zeer goed met het manifest vereenigen. 5. Padvinderijen. In 1912 werd onder de leerlingen van de Europeesche scholen te Batavia de eerste Indische padvindersafdeeling opgericht. Dit voorbeeld vond in de Inlandsche wereld spoedig navolging, al kon men dan ook nog niet van bepaalde organisaties spreken. Het waren meer groepjes kinderen (ook ouderen), die aange trokken door de uniformen en het sportieve in de padvinderij, in allerlei costumes erop uittrokken en woudloopers-alluresaannamen. Langzamerhand kwam hierin verandering toen de Inheemsche politieke partijen er zich van bewust werden, welk een uitgebreid gebied van mogelijkheden zich in de padvinderij voor hen opende. Vooral in den communistischen tijd werd getracht de jeugd voor zich te winnen. De P. K. I. wendde zich daartoe tot de Sarekat Rajat-en andere roode S. I.-scholen; de leerlingen hiervan werden doordrongen van de roode ideeën en vormden zoodoende een communistisch jeugdleger. In de laatste zes jaren hebben vele Inheemsche vereenigingen padvindersafdeelingen opgericht. Meerdere dezer afdeelingen sloten zich bij elkaar aan in een federatie de „Persaudaraan Antara Pandoe Indonesia (P.A.P.I.); de fusie van jeugdverenigingen in de Indonesia Moeda bracht als padvindersorganisatie de „Kepandoean Bangsa Indonesia" (K. B. I.). De sterke padvindersafdeeling van M. D. „Hizboel Wathan" bleef onaangesloten. De pogingen van de Nederlandsch-Indische Padvinders Veree- niging (de Nederlandsche organisatie van padvinders) om ook de Inheemsche padvinders zich bij haar te doen aansluiten heeft weing succes gehad, blijkbaar strekt de non-coöperatie zich ook in deze richting uit. Hoewel nog altijd door de Inlandsche politieke partijen van de padvindersorganisaties gebruik gemaakt wordt om de jeugd in nationalistischen zin op te voeden, schijnt er een zekere strooming te ontstaan, die zou wijzen in de richting van het internationa lisme, zooals dit ook door den vader der padvinders Baden Powell is gepropageerd.1) 6. Onderwijsinstellingen. Hoewel zeer vele Inheemsche vereenigingen hun eigen scholen hebben, is de meest bekende instelling op het gebied van In- landsch onderwijs zeker wel het Taman Siswo-instituut, staande onder Ki Adjar Dewantoro (vroeger Soewardi Soerianingratzie hiervoor onder „De politiek in het verenigingsleven"). 661 Petrus Blumberger: De Nationalistische Beweging in Nederlandsch-Indie, blz. 422.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1933 | | pagina 63