ad a. Het personeel, bestemd om dadelijk een hok postduiven; over te nemen, zou men nu reeds moeten recruteeren uit de militairen van de Europeesche compagnieën en dezen eene opleiding moeten geven. Deze militairen zouden dus bij hunne compagnie kunnen blijven en alleen bij de daarvoor in aanmerking komende oefe ningen hunne eigenlijke bestemming volgen. Zooveel mogelijk zal de troep geoefend moeten worden om be richten middels duiven te verzenden. ad b. Voor het vervoer van de duiven zullen de noodige manden, gaskastjes, berichtkokertjes enz. in de magazijnen opgelegd moeten worden, welke bij oefeningen uitge geven kunnen worden. NASCHRIFT. Aan het verzoek van de Redactie om naar aanleiding var. bovenstaand artikel eenig commentaar te leveren omtrent den stand van het postduiven-vraagstuk in Ned.-Indië voldoe ik gaarne, omdat daardoor bekendheid kan worden gegeven aan de bemoei ingen van het Legerbestuur in deze richting en het velen onzer lezers duidelijk zal worden, dat de bloote mededeeling„In 1931 viel de Postduivendienst ten offer aan de bezuiniging en werd opgeheven" niet inhoudt, dat van het gebruik van de postduif als verbindingsmiddel werd afgezien. Dank zij het bestaan van een organisatie als de Algemeen Javasche Postduiven-Bond en de groote sportiviteit van de ieden dezer vereeniging zal het mogelijk zijn om in oorlogstijd over een groot aantal uitnemend geoefende postduiven te beschikken, waarvan ons leger een dankbaar en nuttig gebruik zal kunnen maken. Daartoe is echter noodig, dat er een voortdurend en nauw contact bestaat tusschen het Legerbestuur en den A. J. P. B. Op welke wijze dit contact wordt tot stand gebracht wil ik in het kort hierna bekend stellen. De A. J. P. B. telt ongeveer 130 leden, waaronder een 20-tal beroepsmilitairen, en stelt zich ten doel: bevordering van teelt, africhting en kruising van postduiven in Indië, voornamelijk op Java! In het Hoofdbestuur heeft ambtshalve zitting het Hoofd van het kantoor Luchtvaart van het Hoofdkantoor van den Generalen Staf, die de eigenlijke schakel vormt tusschen het Legerbestuur en den Bond, waarvan de leden, blijkens de Statuten zich verplichten om in geval van mobilisatie hun duiven onmiddellijk ter beschik king te stellen van den Commandant van de Militaire Afdeeling, waarin zij woonachtig zijn, tegen de door het Hoofdbestuur vast te stellen schadeloosstelling. 758

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1933 | | pagina 68