ont été habitués a marcher avec les diffe ren
tes attitudes que comporte l'emploi de leur
e n c o 1 u r e."
Want roept de schrijver uit: „Combien sont rares les chevaux
des paysans, portant aux genoux des traces de chutes! et ils ne
se font pas faute cependant de marcher l'encolure étendue et
basse."
„Mais tout voyageur qui a fait des excursions dans les Pyré-
nées a pu voir, un jour ou l'autre, dans le cheval qu'il montait,
un cheval de troupe reformé et portant aux genoux les traces de
chutes faites au regiment. Quelles est pourtant la première et
constante recommandation du guide? De ne pas se servir des
rênes. Et dans son abandon le cheval ne bronche pas, etc."
Op het gebruik van den hals kom ik later terug. Thans nog een
enkel woord over de samenwerking „spierkracht-massa". Indien
men de woorden van den Generaal L'Hotte goed gevolgd heeft,
dan zal men het ermede eens zijn, dat men bij het Campagne
(militaire) paard nimmer de werking van de massa mag uitscha
kelen, wil men economisch met de krachten van het paard omgaan.
Om die reden kan ook nimmer het horizontale evenwicht volgens
het V.O.P. het „ideale" evenwicht zijn, daar volgens het voor
schrift in dat evenwicht, „de massa geen rol meer speelt bij de
voortbeweging". Het voorschrift gaat hier nog een stap verder
dan L'Hotte, die van het Schoolpaard zegt
„Quant au cheval de haute école, l'impulsion et la flexibilité
des ressorts doivent s'équilibrer chez lui d'une facon telle que la
predominance n'appartienne plus a l'une qu'a l'autre."
Vraagt men zich af of de redeneering van den Generaal L'Hotte
juist is of niet, dan zal men niet kunnen tegenspreken, dat deze
in alle opzichten juist is. Voor het militaire paard dus: samen
werking tusschen kracht en massa in de juiste verhouding, waar
bij de natuur het paard ingeeft welke die verhouding moet zijn.
Het is beslist foutief de massa geen rol te willen laten spelen bij
de voortbeweging. Dat dit het ideaal zou zijn voor het militaire
paard is een dwaling Dat het V.O.P. dit ideaal stelt, bewijst
dat het de School"-gedachte niet kan loslaten, en dat de basis
waarop ons militaire rijden berust foutief is. Werkt men volgens
de beginselen zooals die door den Generaal L'Hotte zijn verkon
digd, dan komt men tot het Italiaansche systeem en de Italiaan-
sche methode. Werkt men volgens de beginselen van het V.O.P.
dan komt het buitenwerk op het tweede plan en is het einddoel
de Hooge School. En wat is de taak van het militaire paard?
Werken spierkracht en massa op de juiste wijze samen, dan
is het paard in evenwicht. Een juiste definitie van evenwicht
vond ik in het werkje van Beudant: „Extérieur et Haute Ecole"
„Le cheval monté est en équilibre quand de simples indications
suffisent au cavalier pour modifier a son gré, la disposition du
poids sur les colonnes de soutien. (Faverot de Kerbrech).
930
