court, dan verder te voet. Spoedig kwamen wij aan het begin van het Bois des Forges in een pionierdepot, waar gauw de op lossing volgens mijn voorschrift werd klaar gemaakt. In emmers droegen de pioniers haar door het bosch en de verbindingsloop graven, naar de gewenschte plek. In het bosch viel mij een eigenaardig suizen op, dat ik op deze wijze voor het eerst hoorde. Het was vijandelijk infanterie-vuur, dat door het bosch vloog en waarvan de schoten in de hoornen insloegen. Zij waren echter niet voor ons bestemd, doch alleen maar verdwaalde schoten. Intusschen was de schemering gedaald en konden wij het wagen ons plan uit te voeren. De pioniers slingerden zich over de borst wering en overgoten met de vloeistof de hun aangewezen plekken. Zien kon de vijand ons niet, maar hooren blijkbaar wel, daar ik als nieuweling luider sprak dan de omstandigheden het veroor loofden, wat me een schrobbeering van een sergeant op den hals haalde. Nauwelijks waren we met het werk begonnen of de kogels floten ons om de ooren en ik leerde uit het voorbeeld van den naast mij staanden genie-officier, dat het geen schande is zich te dekken. Het gelukte ons zonder verliezen het plan te volvoeren en zeer tevreden ging ik om 10 uur weer terug, want om 11 uur moest ik het bosch weer uit zijn, daar dan elke nacht de Fransche artil lerie in actie kwam. Op Kerstmis, dat trouw gevierd werd, werd ik nog op aardige wijze aan deze episode herinnerd, toen ik evenals de andere offi cieren van het commando mijn geschenken ontving. Mij werd toebedeeld o.a. een „fijne" flesch met het volgende rijmpje Wirst du mit diesem Schützengraben farben So braucht kein Mensch mehr drin zu sterben. Met de medisch-pharmaceutische dienst van de bondgenooten van Duitschland in den wereldoorlog was het maar matigjes ge steld, en Duitschland moest hier natuurlijk bijspringen. Dat be halve vele medici ook apothekers afgestaan moesten worden ligt voor de hand. De uitvoering van de chemische onderzoekingen te Konstanti- nopel, om alleen van den Turkschen bondgenoot te spreken, stond onder toezicht van een Korpsstabsapotheker. De uitrusting- bestond ook hier uit een draagbaar veld-laboratorium. Door dat al spoedig gebrek kwam aan levensmiddelen en hierdoor de markt met „Ersatz" werd overstroomd kon al spoedig de apothe ker het werk alleen niet meer af en werd er nog een collega ter zijner beschikking gesteld en het laboratorium uitgebreid. De meeste werkzaamheden werden verricht voor de intendance, door de controle over alle levens- en genotmiddelen, die voor de ver pleging van den troep noodig waren. De slachterijen, worstcon- serve-, Selter- en marmeladefabriek, werden onder toezicht van den militair-apotheker geplaatst. Het bleek, na verschillende 947

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1933 | | pagina 73