jarenlang van kracht is geweest, nu plotseling niet meer noodig zou zijn. Zij waren geneigd te redeneeren misschien was het dus vroeger ook wel niet strikt noodig maar als dat zoo zou zijn, wat heeft die geneeskundige dienst ons dan altijd een hoop last om niets bezorgd. Weliswaar zijn per rondschrijven, gedateerd 1 Juli 19JJ, ae beweegredenen, die tot de wijziging der rijstverstrekking hebben geleid, bekend gesteld, doch, daar de practijk uitwijst, dat op die wijze niet steeds ieder officier bereikt wordt, mogen hier nog eens zeer in het kort de motieven, die tot deze recente koersverandering hebben geleid, worden gememoreerd, in de hoop, dat daardoor eventueel gerezen misverstanden worden uit den weg geruimd. Dit laatste is inderdaad een legerbelang, daar de ervaring leert, dat het toezien op een juiste handhaving van verbodsbepalingen, dan wel de tenuitvoerlegging van nieuwe voorschriften door de officieren uiteraard veel vlotter en consciëntieuzer geschiedt, als men zelf begrijpt, waar het om gaat en welke gevaren bij het niet stipt nakomen zouden kunnen dreigen. Wat was nu eigenlijk het geval Speciaal op Java en in een deel der Buitengewesten hebben de laatste jaren ingrijpende veranderingen plaats gevonden op veler lei gebied. Hier hebben wij in het bijzonder op het oog de ver beterde landbouwmethoden, de meer intensieve bebouwing en last not least de enorm uitgebreide verkeersmogelijkheden, waar door thans in plaatsen, die zelf weinig of niets produceeren, dagelijks per autobus de noodige passarartikelen (eieren, vleesch, versche groenten, enz.) in groote hoeveelheden, gemakkelijk en met weinig kosten kunnen worden aangevoerd. Als gevolg van deze omstandigheden is thans bijna overal op Java naast het hoofdvoedsel, de rijst, voldoend gevarieerde bij voeding te verkrijgen, welke laatste alléén al in staat is, geheel in de B-vitaminen van het lichaam te voorzien. Dit wordt geïllustreerd door het feit, dat onder de Inheemsche bevolking in de groote centra op Java, die ook hoofdzakelijk machinaal afgeslepen rijst consumeert, beri-berilijders een zeld zaamheid zijn geworden. Het behoeft geen betoog, dat dergelijke veranderingen m de voedingsmogelijkheden niet plotseling doch slechts zeer geleidelijk tot stand komen. Ongetwijfeld voldoet in verschillende garnizoenen van Java de bijvoeding reeds eenigen tijd aan de boven geformu leerde eischen en zou dus plaatselijk hier en daar de zilvervliesrijst reeds eerder hebben kunnen vervallen. Uit een oogpunt van uniformiteit heeft men echter gewacht met het aanbrengen van wijzigingen in de bestaande regeling tot uit de medische rapporten afdoende gebleken was, dat alle gar nizoensplaatsen op Java voldeden aan den eisch, dat aldaar gedurende het geheele jaar ruim voldoende vitaminenhoudende bijspijzen verkrijgbaar zijn. 1109

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1933 | | pagina 47